Исконско зло во детско тело: Не верувате дека е можно?! Ќе бидете згрозени од неговите злосторства

Тешко е да се поверува дека ваквите монструозни идеи можат да се случат во умот на дете, а уште помалку дека тоа може да ги спроведе на дело.

Од самиот почеток, Греам Јанг бил проблематично момче кое повеќе време минувал со својот комплет опрема за хемија отколку со живи луѓе. Како тинејџер, Греам развил ненормална љубопитност за две теми - Хитлер и отрови.

Кога имал 14 години, тој веќе ја убил својата маќеа и го отрул целото потесно семејство. По краток престој во лудницата каде што убил пациент, Греам бил „излечен“ и пуштен на слобода. И тогаш овој млад човек направил хаос низ Обединетото Кралство.

Мајката на Греам починала од туберкулоза само неколку месеци по неговото раѓање во 1947 година. Ова оставило длабоки последици врз таткото на Греам кој го испратил својот син кај неговата тетка да се грижи за него.

Така било сè до 1950 година, кога тој повторно се оженил и го донел својот син дома. Сепак, малото дете веќе имало развиено длабока врска со својата тетка и ги мразел и таткото и маќеата затоа што ги разделиле, пишува порталот Allday.com.

Грем израснал во мирен и повлечен тинејџер со две опсесии - Адолф Хитлер и Отрови. Тој отворено зборувал за тоа дека Хитлер не бил разбран и дека носел свастика.

Неговиот татко сметал дека е добро што неговиот син е заинтересиран за хемија, па купил основната опрема за Греам. До својата 13-та година, Греам толку добро ги познавал хемикалиите, што успеал да го убеди локалниот фармацевт дека има 17 години и дека му требаат опасни отрови затоа што студирал.

Греам наскоро го испробал своето знаење. Неговата прва жртва бил единствениот школски пријател Кристофер Вилијамс, кому полека му додавал отров на храната. Откако момчето толку се разболело што веќе не можел да доаѓа на училиште, Греам го свртел вниманието кон своето семејство.

Пресметка со семејството

Во ноември 1961 година, сестрата на Греам Винифред одеднаш се разболела и лекарите откриле дека девојчето има отров од бубачки во телото. Таткото на Греам се посомневал во неговиот син, но тој сметал дека момчето е невнимателно и случајно го оставил отровот на дофат на раката на девојчето и не и рекол ништо на полицијата.

По ова, Греам се свртел кон неговата маќеа Моли. Во април 1962 година несреќната жена починала по мистериозно заболување. Таа била кремирана и така повеќето докази против нејзиниот Греам исчезнале.

Наскоро, таткото на семејството Јанг исто така бил болен, но и тогаш Греам не бил осомничен. Дури кога учителот по хемија во училиштето на Греам, на масата на ученикот пронашол записи за отрови и точна тежина, полицијата му обрнала внимание на повлечениот тинејџер.

Откако бил во полициска станица, Греам не негирал дека ги отрул неговиот татко, сестра и други, но не го признал убиството на неговата маќеа бидејќи полицијата немала докази за тоа.

Имал само 14 години кога бил примен во душевна болница. Меѓутоа, бидејќи тоа не била максимално обезбедена институција, Грем продолжи да учи отрови и наскоро убил пациент со цијанид. Откако поминал скоро 9 години во ментална установа, Греам Јанг бил ослободен како „излечен“ кога имал 23 години.

„Трујач со чаша чај“

Јанг се сместил во локален хотел и продолжил да убива. Фактот дека малолетничките досиеја биле заклучени, му овозможило на Греам да се вработи во градската лабораторија. Неговите колеги сметале дека Греам е малку чуден, но никој не мислел дека зад него се крие закоравен убиец. Јанг често правел чај за секого и правел кафе.

По ненадејната смрт на двајца колеги и огромен број вработени кои одеднаш отишле на боледување, на надлежните конечно им станало сомнителное. Греам, егоцентричен социопат каков што бил, ги прашал лекарите пред сите вработени зошто не ги прегледуваат пациентите за труење со талиум.

Греам Јанг потоа бил уапсен и му се судело за две убиства, два обиди за убиства и неовластено постапување со отрови. Во јуни 1972 година, тој беше прогласен за виновен и осуден на четири доживотни затворски казни.

Греам уживал во вниманието што му го посветувале медиумите, нарекувајќи го „трујач со шолји чај“. Знаејќи го ова, тој сигурно би бил воодушевен да знае дека е овековечен во „Собата на ужасот“ во музејот на восочни фигури Мадам Тисо.

Сепак, тој не чекал да ужива во славата - чуварите го пронашле мртов во неговата ќелија на 22 август 1990 година. Резултатите од обдукцијата покажале дека тој починал од срцев удар. Имал само 42 години.