Калининград: Главно седиште на Балтичката флота на руската морнарица
Калининград е град на крајниот запад на Руската Федерација, главен и најголем центар на регионот Калининград, руска ексклава стисната помеѓу Полска на југ и Литванија на север и исток, и најзападниот регионален центар во земјата. Зафаќа површина од 224,7 км2 и има официјален административен статус на градска област. Основан е во 1255 година на сливот на реката Прегоља и Калининградскиот залив на Балтичкото Море, на местото на поранешната старопруска населба Твангште. Калининград е важен сообраќаен и трговски центар на Русија и второто најважно руско пристаниште на Балтикот, а во градот се наоѓа и главното седиште на Балтичката флота на руската морнарица.
До 4 јули 1946 година бил познат по германското име Königsberg (Königsberg, Königsberg, Kunnegsgarbs, Królewiec, Karaliaučius, Regiomontium). Низ историјата, Калининград бил важен административен центар на неколку држави и области, од Државата на Тевтонскиот ред, преку Пруското Војводство и Прусија, до германската провинција Источна Прусија. По Втората светска војна, градот станал дел од Советскиот Сојуз и го добил сегашното име како дел од советскиот револуционер и државник Михаил Калинин.
Според статистичките податоци на Националната статистичка служба на Русија, градот Калининград во 2017 година имал 467.289 жители и е седми по големина град на брегот на Балтичкото Море. Околу 720.000 луѓе живеат во поширокото градско подрачје, или третина од вкупното население на областа.
Кенигсберг (германски: Königsberg = „Кралската планина“) бил основан во 1255 година од Тевтонските витези за време на освојувањето на Прусија. Името го добило во чест на чешкиот крал Отокар II, кој дошол да му помогне на редот во освојувањата, кои ги извршувал под изговор на мисии за крштевање познати како Северни крстоносни војни.
Во текот на следните децении, Тевтонскиот ред, со помош на разни витези од Западна Европа, ги освоил домородните балтички Пруси, со што започнало истребувањето на локалните балтички Пруси и германското населување во областа. И покрај сето ова, балтичкиот пруски јазик изумрел дури во 18 век.
Кенигсберг бил главен град на Замбија, која била една од четирите епархии на кои папскиот легат Вилијам од Модена ја поделил Прусија во 1243 година. Свети Адалберт Прашки е назначен за главен заштитник на тамошната катедрала, катедралата Кенигсберг. Калининград станал член на Ханзата и важно пристаниште за Прусија и Литванија.
Како резултат на Тринаесетгодишната војна (исто така позната како Војна на градовите), војната помеѓу Тевтонскиот ред и Полска, Тевтонските витези се намалија по мирот во Торун во 1466 година во областа на подоцнежното Кнежевство Прусија, под полската круна.
