Кога мајката го замолила патријархот Павле да направи погреб за неговиот син кој се самоуби, тој ѝ кажал само 2 збора: Сè и било јасно
Погреби не се прават за луѓе кои се самоубиваат, со причина, затоа што не си дале живот, па не можат ниту да го одземат.
Иако патријархот Павле не е меѓу живите 15 години, остави нежни, но остри мисли и зборови кои некогаш се утеха и лек, а некогаш добра животна лекција.
Ненад Гугл, професор по српски јазик и литература, во телевизиското гостување во емисијата „Кога ангелите спијат“ сподели приказна која гласно се слушала меѓу луѓето како потсвесен потсетник за смислата на човечкиот живот.
Станува збор за мајка која соочена со најголемата болка - загубата на синот кој решил да си го одземе животот - се обратила кон свештеникот и го молила да го одржи погребот на нејзиниот син. Меѓутоа, бидејќи христијанските правила налагаат да не се прават погреби за оние кои си ги одзеле животите, свештеникот не можел да ѝ ја исполни желбата, бидејќи тоа е во спротивност со христијанските принципи, но ја советувал да побара одговор од тогашниот патријарх Павле.
Оваа мајка, целосно обземена од тага, отиде да го бара патријархот, надевајќи се дека ќе најде олеснување во неговите зборови. Таа го чекала патријархот пред Соборниот храм, каде конечно успеала да го стигне. Раскината од болка и очај, таа му се обратила со едноставно прашање: „Можеш ли да направиш погреб за мојот малолетен син кој се самоуби?“.
Патријархот Павле, познат по својата мудрост и благост, застанал за момент и изговорил само два збора: „Животот е должност“. Мајката почувствувала јасна порака во тие зборови. Таа сфатила дека животот не е само лична одлука или избор, туку света должност што ни ја доверил Бог. Ако не си дадовме живот, не можеме ни да си го одземеме.
„Животот е должност“ – овие зборови на патријархот Павле беа едноставни, но тешки и полни со мудрост. Тие не потсетуваат дека животот, со сите негови искушенија, таги и страдања, има подлабоко значење и дека не е секогаш во наша моќ да одлучуваме за неговиот тек.
