„Кога повторно се омажи, мајка ми нè фрли тројцата во снег: Се сеќавам кога дојдоа свадбарите да ја земат, а ние децата ја следевме...“

Фадил од Коњевиќ Поље денес е задоволен и среќен човек, но никогаш нема да може да заборави како мајка му го фрлила во снегот и отишла да ја бара среќата кај друг маж.

Приказната за Фадил Хајдаревиќ од Коњевиќ Поље е нешто што треба да го знаете. Тоа не е само приказна, тоа е животна лекција.

Фадил е обичен човек, но човек со големо Ч. Се занимава со физичка работа, среќен е и задоволен од животот затоа што сака луѓето околу него да бидат здрави и среќни. Тој живее во хармоничен брак со сопругата и има два сина кои работат и заработуваат добри приходи.

Вели дека во животот поминал се, но најголемата траума во животот ја стекнал од родената мајка која како мал го фрлила во снегот него, братот и сестра му бидејќи и биле товар.

Децата од првиот брак ги отфрлила како излишни и камен на сопнување, бидејќи стапила во втор брак.

Таткото на Фадил починал млад, мајка му се премажила, а како што вели ги фрлила како чорапи. Тетка му (сестрата на неговата мајка) се грижела за него, за брат му и за сестра му. Тој вели дека неговото детство било тешко. Иако рано бил лишен од безгрижното детство и родителска љубов, Фадил научил да оди напред во животот.

- Јас имав две години, брат ми неколку месеци, а сестра ми само четири години. Не израсна сестрата на нашата мајка. Мајка никогаш не дојде да не види, ниту пак не посети. Мојот живот беше тежок, но тоа е Божја волја и среќен сум со тоа.

Без никакви емоции, вели, ги фрлила како чорапи бидејќи и биле товар.

- Да не беа  тета и тетин, сега немаше да бидеме живи. Не зедоа, не ни беше лесно ниту нам ниту на нив, но најважно е што останавме здрави. Мајката никогаш повеќе не ги контактирала. Таа дури и не праша дали сме живи.

-Откако не фрли во снегот, никогаш повеќе не праша за нас, а камоли да дојде да не посети.

Денот кога свадбарите дојдоа да ја земат.

Кога свадбената веселба дошла да ја земе нивната мајка, Фадил со брат му и сестра му биле деца и не знаеле што се случува, таа безмилосно ги оставила во снегот и си заминала со свадбената веселба.

Фадил вели дека неговата сестра, која била најстарата од нив, се омажила во близина на Зворник и има свое семејство, брат му завршил средно училиште во Братунац, како млад отишол во Војводина да бара работа и останал таму. Таму се ожени, пред неколку дена се пензионираше и има свое семејство.

Сите три напуштени деца имаат свои патишта, секое од нив живее убав живот.

Фадил сега живее во Коњевиќ Поље со сопругата, се занимава со земјоделство, одгледување овци и вели дека живее како што сака.

- Живееме сами, јас и сопругата, децата се во странство, добро живеат. Тие се задоволни. Повремено доаѓаат, понекогаш ги посетуваме. Сега чекаме внуци.

Животот на Фадил не е како сон, некому би му било тешко, но тој е задоволен, што е најважно, не му треба многу за да биде среќен, можеби токму затоа што почувствувал што значи тежината на животот. Фадил не ги заборава тешките моменти од детството.

Kurir.rs/Nportal/Youtube Мехмедовиќ ХД