КУЦИНА НОСТРА - ГОТВАЧ НА АМЕРИКАНСКАТА МАФИЈА: Што јаделе гангстерите и зошто било важно кој каде седи на масата?

Културата на кујната, која содржи типични јадења, односи на трпезата и околностите во кои се јаде, е незаменлив чувар на идентитетот на Сицилијанците, каде и да се населиле. Најголем дел од емигрантите од Сицилија кои емигрирале во Америка потекнуваат од сиромашни семејства. Затоа отидоа во „ветената земја“... Сепак, и покрај вистинската сиромаштија, знаеја што е добра сицилијанска кујна и и останаа верни!

Последното нешто од што еден Сицилијанец би се откажал е големото уживање во храната – вкусот и мирисот на храната, што директно го потсетува кој е и од каде доаѓа. Разновидна и богата трпеза беше знак за вистински, но и театарски статусен успех. Кујната беше и остана прашање на гордост и чувар на традицијата.

Нашата кујна - Cucina Nostra

Општествениот живот на членовите на Коза Ностра најчесто се одвивал во ресторани и ноќни клубови. За нив важело правило дека и најпрекрасното јадење го губи вкусот кога се јаде сам. Рестораните беа социјални амбиенти во кои се поминуваше многу време - опуштено дружење, но и статусни емисии.

Најдобрите зделки беа договорени со добра храна и пијалок. Беше особено ценето да се има омилен ресторан, и твојот готвач да ти подготвува посебен специјалитет!

„Ние Сицилијанците сме луѓе со многу барања: помислете на капоната, јадење што е мешавина од илјада вкусови. Зарем тоа не е важно?“, би можеле да кажат.

Наш ресторан - нашите правила

Во сленгот на членовите на Коза Ностра, да се каже дека некој „јаде сам“ би значело дека сака да го задржи целиот профит за себе, дека е алчен. И не завршувал добро!

Книгата „Нашата кујна - готвачот на американската мафија“ на духовит и оригинален начин ја прикажува историјата на мафијата во Америка, низ призмата на рецептите и традиционалните сицилијански јадења и обичаи. Автор на книгата е Микеле Михаел Анселмо, а издавач е Прометеј од Нови Сад.

-Имаше посебни правила каде се седи, во зависност од рангот што го има во организацијата, како и правила на однесување на масата. Храната и пијалокот секогаш први нарачуваа присутните кои имаат највисок статус во организацијата. Доколку некој од присутните сакаше да оди во тоалет, требаше да ги извести другите на масата (освен капото), а ако беше од понизок ранг, да побара дозвола.

Поради тоа, тоа беа местата на спектакуларните убиства на насловните страници на весниците. Многу од ужасните ликвидации, на поистакнатите членови на организацијата, се случуваа во рестораните, често според моделот „окидач“.

Двајца или повеќе „доверливи пријатели“ ќе седнеа на иста маса и ќе јадеа, а потоа едниот ќе се извини и ќе отиде во тоалет. Тогаш ќе влезеа професионалните убијци и ќе пукаа во оние што останале на масата и нивните телохранители, доколку беа присутни.

Џејмс Колосимо или Биг Џим беше првиот значаен организатор и водач на Коза Ностра во Чикаго, долго пред да се појави Ал Капоне.

Својот прв ресторан „Колосимо“ го отворил во 1910 година. Ресторанот набрзо станал популарна дестинација за познатите жители на Чикаго и нивните гости. Семејството Колосимо беше нашироко познато како „Бандата на Јужната страна“ помеѓу 1910 и 1920 година. Заменик на Џејмс во тоа време беше Џони Торио.

Проблемот настанал кога Биг Џим донел фатална одлука во 1920-тите, на почетокот на Прохибицијата - тој одбил да влезе во бизнисот со нелегално точење алкохол. Со тоа си пресуди!

Попладнето на 11 мај 1920 година, „човекот од доверба“ на Џони го сретнал во ресторан и го застрелал во задниот дел од главата. Така започна новото раководство во Коза Ностра во Чикаго, токму на време за брзиот подем на Ал Капоне!

Ресторанот работел под истото име до 1960-тите.