Маж ми ме зарази на нашата брачна ноќ, кога откривме од што боледува, 30 години не излеговме од дома: Болниот живот на Изет

Го живееле 30 години животот како да е казна, дијагнозата ги затворила во нивната куќа

Брачната двојка Дан (75) и Бебс Изет (77), кои живеат на село во близина на Тентон, Англија, се плашеле дека ќе бидат исфрлени ако некој дознае дека страдаат од една од најстрашните и најнеразбраните болести познати на човештвото - лепра.

Од срам ја криеле болеста речиси 30 години. Лепрата е хронично заразно заболување предизвикано од бацилот Mycobacterium leprae.

„Си помислив дека со ѕвонче на вратот ѕвонам наоколу ѝ викам лепрозен, лепрозен, лепрозен и да бидам отфрлен и исфрлен од мојата заедница. Бев во целосен шок, мислев дека тоа ќе биде крај на животот на мојата сопруга и јас заедно, самиот факт дека имам лепра предизвикува страв кај луѓето“, изјави Ден за Дејли Меил.

Двојката има две деца и шест внуци. Нивните пријатели и соседи сега знаат дека имаат лепра, па сите се навикнале на неа. Ден изгубил чувство во екстремитетите поради болеста, па ја изгубил десната нога бидејќи стоел во мијалникот и не сфатил дека водата е всушност топла. Сега има протеза на ногата. Открил и дека додека спиел стаорец му ја каснал раката и во тој момент ништо не почувствувал.

Ден не е сигурен како добил лепра, но тоа било додека бил момче растејќи во Зимбабве.

За време на лекарскиот преглед кога требало да ѝ се придружи на војската во 1967 година, лекарот забележал кафени дамки на грбот на Ден, кои биле првите знаци на лепра на неговата кожа. Сепак, тој не бил загрижен за тоа, па Ден отишол на дополнителна дијагностика само по завршувањето на воениот рок.

Дерматолог му дијагностицирал габична инфекција и му дал крема како третман, а Ден потоа отишол да работи на голем градежен проект во Африка. На 16 октомври 1969 година ја запознал љубовта на својот живот, Бебс, која работела како рецепционер во лекарска ординација во Русапе. Тие се венчале во август 1970 година, а во ноември телото на Ден било покриено со ужасен осип.

Ден и Бебс биле побожни христијани и невиноста ја чувале до брак, па за нив бил вистински шок кога докторот им дијагностицирал сифилис. Тестовите на крвта ја потврдија дијагнозата и на Ден му дале лекови две години за сексуално пренослива болест што ја немал. Не е чудно што не му помогнале.

Го изгубил чувството над колената и лактите и над 70 отсто од лицето, па почнал повторно да се тестира. Лекарот зел примерок од кожата од челото и го испратил на анализа.

„Набргу потоа добив телефонски повик да одам на лекар во Министерството за здравство во Хараре.

Никогаш нема да го заборавам тоа, рече: „Знаеме од што страдаш“. Прашав: „Дали тоа е сифилис?“, а тој ми одговори: „Не, тоа е болест на Хансен“. Реков: „Што е тоа по ѓаволите? а тој рече „лепра“. „Имав највисоко ниво на бактерии што некогаш го виделе“, рече Ден.

Лекарот го уверил дека има лекови кои ќе му помогнат да живее нормален живот. И покрај тоа, тој бил исплашен и испаничен, а најтешко му било да ѝ каже на сопругата дека има лепра. Бебс покажала многу разбирање и му рекла дека заедно ќе поминат се‘ и дека нема да го остави.

„Се соочивме со нешто што беше една од најстрашните работи за кои сте слушнале“. 

Својата лепра ја криеле 28 години

Ден почнал да ја истражува лепрата и земал лекови за да ги искорени бактериите кои полека се размножувале во неговото тело повеќе од 20 години. Тој открил дека лепрата тешко се заразува и дека 95 отсто од луѓето се имуни на неа. На парот му било советувано да живее нормално. Им било кажано да се надеваат дека Бебс не е еден од петте проценти кои не биле имуни на лепра.

Ден и Бебс го добиле синот Брус, а потоа за време на втората бременост со вториот син Кристофер и се појавиле кафени дамки на нозете, рацете и лицето. Кога случајно ја изгорела раката и не почувствувала болка, отишла на лекар кој ги потврдил најлошите стравови на парот - и таа имала лепра.

„Мојот сопруг ме зарази со сифилис на нашата брачна ноќ, а како што минуваа годините, лепрата што ми се рашири. Беа потребни 7 години за да се развие. Потоа нашите животи ја изгубија својата убава динамика. Остатокот од животот го поминавме или останувајќи дома или излегувајќи сами на прошетки, за да не бидеме во контакт со луѓе".

„Бебс доби лепра од мене пред да ми биде дијагностицирана“, рече Ден. Таа се заразила точно седум години по нивната венчавка. Имено, периодот на инкубација за лепра е седум години. Нивните два сина биле здрави и со помош на антибиотици семејството Изет можело да живее нормален живот, а лепрата ја чувале во тајност.

„Знаевме дека ќе има предрасуди и стигма. Лекарите рекоа да продолжиме со животот, но никому да не кажуваме од што боледуваме. Знаевме дека има целосно незнаење за лепрата. И самите бевме неуки. Затоа го чувавме во тајност 28 години. Избегнувавме да излеземе од дома, меѓу луѓето", рекол Ден.

Штом болниот од лепра ќе започне да се лекува со лекови, тие веќе не се заразни во рок од 48 часа, но фамилијата Изет знаеле дека ќе бидат исфрлени од нивната заедница доколку нивната тајна биде откриена. Сепак, тие јавно проговорија во 1999 година и ги посветија своите животи на промена на перцепцијата за лепрата ширум светот. Тие посетија повеќе од 20 земји за да ја раскажат својата приказна.


Каква болест е лепрата?

Лепрата (позната и како Рибја кожа) е хронична заразна болест предизвикана од бактеријата Mycobacterium leprae. Оваа болест претежно ги зафаќа кожата, нервите, горниот респираторен тракт и очите, а се карактеризира со бавна прогресија и појава на специфични лезии на кожата, како и оштетување на нервниот систем.

Клинички манифестации

Лепрата се манифестира преку:

Промени на кожата - на кожата може да се појават светли или црвени дамки кои се вкочанети поради оштетување на нервните завршетоци.

Оштетување на нервите - болеста може да доведе до оштетување на периферните нерви, што може да предизвика губење на сензација, мускулна слабост и деформитети (на пр., парализа на рацете или нозете).

Проблеми со очите - губење на видот, па дури и слепило може да се појави поради оштетување на оптичкиот нерв.

Назални лезии – често се јавува оштетување на носот, што може да предизвика опструкција на дишните патишта или крварење.

Како се пренесува?

Лепрата се пренесува од заразено лице на лице, но не лесно. Главниот начин на пренесување е преку капки пренос, преку продолжен близок контакт со заразени лица, обично во домаќинството. Не се пренесува преку случајни контакти или други секојдневни интеракции.


Фото: Фејсбук

Видео: Youtube