Многу верници грешат во една работа кога бакнуваат икони: Игумен на манастирот ја реши вечната дилема за тоа што е навистина правилно

Фото: Вангел Тануровски

Влегувањето во црква или манастир може да биде искуство кое предизвикува различни емоции, а понекогаш и сомнежи кај повеќето луѓе. Без оглед на религиозното потекло или личните убедувања, многумина се соочуваат со несигурност за тоа како треба да се однесуваат кога пристигнуваат во светилиште. Ова чувство на несигурност често произлегува од почитувањето на верските обичаи и традиции, како и од желбата да се следат правилата и нормите на заедницата.

Игуменот на манастирот Фенек, отец Макариј, одговара за честите сомнежи со кои се соочуваат луѓето при посета на црква или манастир. Многу верници често се чувствуваат несигурни кога станува збор за правилно бакнување икони. Некои се прашуваат колку пати треба да се бакнува иконата, додека други размислуваат за местото на иконата каде што треба да се бакнува.

Отец Макариј забележува дека е важно да се разбере дека не постојат строго дефинирани правила и дека искреноста на срцето и душата е клучна. Бакнувањето икона е покажување на љубов и почит кон светителот на иконата, а најважно е тоа да се направи со искрена вера и скрушеност.

„Повеќето работи во животот се состојат од важен и помалку важен дел. Луѓето често прават грешки, па затоа се фокусираат на работи кои во основа не се толку важни. Кога доаѓаат во црква, духовното треба да биде поважно од физичкото. Истото е точно со иконите за бакнување. Иконата не е само предмет, таа го претставува визуелното присуство на светецот, а луѓето често се фокусираат на формалниот дел што е видлив за окото. Многу е поважно навистина духовно да се поврземе со светецот на иконата, вистински да му се молиме. Во тој случај помалку е важен редоследот по кој иконите се бакнуваат“, објаснува отец Макариј, а потоа додава:

„Исто така, многу е важно да се знае кој е на таа икона. Треба да знаеме со кого разговараме, дали е икона на Господ Исус Христос, Богородица или икона на светецот чија црква е важно е да знаете дека за да знаеме дека ајде да му се обратиме со правилни зборови и молитва. Ако е икона на Господ Исус Христос, ќе ѝ се обраќаме со зборовите Господи и ќе продолжиме да се молиме на Господа, нашиот Бог, или ако е икона на Богородица, ќе почнеме со Пресвета Богородица и ќе кажеме молитва посветена на неа“.

Отец Макариј понатаму вели дека е доволно тивко и со почит да застанеш пред иконата, двапати да се прекрстиш, малку да се поклониш, потоа да ја бакнеш иконата и да се прекрстиш и уште еднаш да се поклониш. Повторно, тој забележува дека редоследот по кој се бакнуваат иконите е помалку важен отколку тоа да го правиме од искрена вера и потреба, а не од мода.

Како што понатаму ни кажа, најпрво се целива иконата која се наоѓа во централниот дел на црквата и на неа е светецот на кој му е посветена црквата. Над неа од десната страна е иконата на Спасителот, а од левата страна иконата на Богородица. Најпрво се целива иконата во средината, потоа од десната страна иконата на Спасителот и од левата страна иконата на Богородица. По бакнувањето, одете на слободно место во црквата.

На богослужбата најчесто мажите стојат од десната, а жените од левата страна на црквата, а како што забележува отец Макариј, оваа практика постои за сите да бидат спокојни.

„Кога присуствувате на верска служба, внатрешниот мир е многу важен. Сè што може да го наруши не е добро, затоа постои практика мажите и жените да стојат одделно. Луѓето треба да се концентрираат на тоа зошто дошле во црква, затоа треба да бидат мирно, без да се свртите шетајќи или да разговарате со некој што стои во близина. Секој што е присутен на богослужбата треба да се труди да ја направи што е можно поубава и свечена. Исто така, внимавајте на постапките на свештеникот, па затоа треба да се прекрстувате секој пат кога свештеник се прекрстува или кога во молитвата се спомнува името на Отецот, Синот и Светиот Дух, се крсти, со благ поклон и кога свештеникот кадил“, вели отец Макариј.

„Секогаш треба да доаѓате на време на богослужба. Меѓутоа, ако од оправдани причини некој дојде подоцна, во тој случај не ги бакнува иконите, туку тивко и со почит стои на соодветното место. Кога ќе заврши службата, верникот може да ги бакнува иконите, чита молитви и да запали свеќи“, заклучува отец Макариј.