МОМЧЕТО УБИЕЦ ИМА „ЗАСТРЕЛАНА РАКА“, ЕВЕ ШТО ЗНАЧИ: Син на познат писател оди на Рибникар - што точно се случило кобниот ден?!

За масакрот што ја потресе Србија проговори писателот Душан Недељковиќ, чиј син учи седмо одделение во ОУ „Владислав Рибникар“ во Белград.

Како ќе се опоравиме од трагедијата што не снајде? Што ќе научиме и дали ќе научиме? Можеме ли да станеме подобри луѓе и да се обединиме за доброто на нашите деца? Ова беа прашањата за писателот Душан Недељковиќ  во емисијата, кој во кобната среда на 3 мај, непосредно по пукањето во ОУ „Владислав Рибникар“ прв се вклучи во програмата на телевизијата К1 бидејќи неговиот син е ученик во седмо одделение во ова училиште. 

„Ми кажавте во програмата дека добивте официјален извештај од МУП и дека се убиени осум деца. Тоа до тој момент не го знаев. Ти верувам, ти си еден од ретките ТВ личности и водители на кои им верувам и кога ќе го прочиташ тоа ми го врзаа јазолот, јас сум столчен.Син ми беше на училиште тој ден. Скокнав на електричен скутер и отидов таму, имаше малку полицајци и беше морничаво тивко“.

Училиштето има два влеза - едниот каде се случуваше се, а другиот каде се децата, а баш на тој другиот беше мојот син. Мојот син веднаш знаеше кој пукал. Маглата се расчисти деновиве и отприлика знам се што се случи, рече писателот.

Што се случи на тој кобен ден?

Недељковиќ за телевизијата К1 изјави дека од лично искуство знае дека момчето кое го изврши масакрот имало таканаречена „застрелана“ рака.

„Бев инструктор за безбедност во ЈАТ 25 години, а „застрелана“ рака значи дека тој бил добро трениран. Јас, на пример, не можев да имам толку прецизни удари. Да извади некој случаен пиштол и да го направи тоа. Не е така лесно!!!  Син ми рече дека е незабележливо момче, тие се клас до клас. Влезе и пукаше во чуварот кој сите го познававме многу добро и го удри од околу 13 метри што е само по себе ненормално. Ги убил децата кои биле во петто одделение и кои биле дежурни, а потоа отишол лево до канцеларијата за историја, ја застрелал наставничката и додека го менувал патронот, неколку момчиња скокнале низ прозорците. Девојките се сместија во еден агол од училницата, а покрај него трчаа некои ученици. Едно од момчињата го турна и тој најверојатно го застрелал додека лежел, неколку куршуми имало во таванот“, вели писателот.

 „ Ме интересира што го спречи. На безбедносните камери се гледа само еден професор од „Рибникар“ во ходникот кој отиде да види што се случува, а тоа е професорот по географија. Останатите ги заклучуваа децата или ги евакуираа на другиот влез. Чудно е. Има многу дезинформации. Немам право да зборувам, моето дете е живо. Сите бевме на погребите каде што имаше 5.000 луѓе и се замрзнав од тишината. Таа тишина ќе ме прогонува до крајот на мојот живот.

Син ми е подобар од мене, да бидам искрен, изјави познатиот писател.

„Го гледам цело време, се разбира. Го носев надвор од градот три дена. Првата вечер беше во режим „Недопирлив сум“, втората ноќ беше дете и плачеше, третата вечер беше кул и вчера кога го вратив во Белград едвај дочека да ги види другарите затоа што се здружија и заедно дојдоа на погребот. Сепак, ќерката е истиот проблем, има 15 години, таа е во Трета гимназија која се наоѓа на Рибникар. И тие ученици таму се полни со приказни. Тука апсолутно сите се поврзани со секого. Момчето кое беше рането и пуштено од болница спиеше кај нас дома во саботата навечер. Многу работи поминав во животот, но ретко кога вака сум се потресол“, изјави денеска Душан Недељковиќ.

„Се плашам дека се во фаза на гнев, дека сакаат да му се одмаздат, што мене како родител ме загрижува. Не можеш да им помогнеш сега да им објасниш дека тоа ќе го надминат со терапија, дека ќе им зборуваат стручњаци, родители. Не можеш да им објасниш. Сега се лути и бесни. Ги разбирам, сите бевме бунтовни како деца, но не се соочивме со одмазднички работи и се плашам дека некој може да се лизне од шините.

„Интернетот е одлична работа, но треба да знаете како да го користите. Медиумите и социјалните мрежи не ги „компресираа“ децата колку тие нас. Мојот син не е на Твитер, ќерка ми не е на Твитер, не се ни на Фејсбук. Можеби се на TikTok каде ги слушаат овие информации. Јас живеам во овој град многу долго време и длабоко сум разочаран кога се појавуваат луѓе кои прават политички игри од овој страшен настан. Се плашам дека не провоцираат да видиме до кога ќе издржиме Медиумски сме под мобинг и лудаци на социјалните мрежи и мислам дека зад се е профитот. Децата не ја гледаат „Задруга“, возрасните ја гледаат. Мојот син е во кошарка, тренира шест пати неделно и има натпревари за викенди. Ќерка ми е на час за креативно пишување, се дружат, излегуваат, седат по кафетерии, одат во кино. Не знам како ќе продолжиме понатака после ова, вели писателот.

МОНДО