МУДРИТЕ ЗБОРОВИ НА ВЛАДЕТА ЈЕРОТИЌ: Нема да знаете да сакате ако не сте биле сакани

фото:Printscreen/ Youtube/ beyondtime19

„Не знам дали некој човек може да сака ако не бил сакан. Или - со други зборови - колку повеќе и со каква сила сме биле сакани во детството, толку повеќе ќе можеме да ги сакаме другите“.

Родителите кои не сакале или сакале дете, но веднаш по раѓањето, од која било трагична причина што можела да дојде однадвор или од самите родители, навистина не го прифатиле или сакале ова дете, тие честопати без своја волја создаваат услови на патолошки развој на детето.

Иако со право се истакнува дека за правилен психолошки раст на детето е потребна љубов од двајцата родители, постојат многу примери во животот кои покажуваат дека понекогаш љубовта на само еден родител (под услов да се избегне прекумерна, па дури и болна љубов кон дете) е доволно за детето во иднина да не се лиши од можноста да сака некого.

Да земеме само како пример, дека детето ја доживува ненадејната промена во расположението на еден од родителите за само еден ден (а особено силно ги доживува емоциите на неговите родители), ако ја доживее оваа промена преку страв, тој или дополнително се развива себеси со реактивно идентификување со своите родители (така, тој не се развива автономно, туку хетерономно), постепено станува како родителите или станува недоверливо кон било какво изразување на љубов, без разлика дали доаѓа од околината или како импулс од сопствената душа.

Ништо освен личен пример не може да биде поефикасен за децата, па дури и тогаш е потребна многу родителска љубов, која сама по себе раѓа трпение и трпение, чекајќи „семиња фрлени во земја да вродат со плод“.