Најголемата авионска несреќа во Македонија: Животот го загубија 116 души

Летот 110 Авиоимпекс беше редовен меѓународен патнички лет, управуван од Авиоимпекс, кој се урна на 20 ноември 1993 година, додека леташе од Женева кон Скопје. Пред катастрофата, летот 110 беше пренасочен од меѓународниот аеродром во Скопје до аеродромот во Охрид поради снежна бура во нашиот главен град. Авионот, Јаковлев Јак-42, превезувал 108 патници и осум членови на екипажот, и се срушил на околу 7 километри (3,3 милји) источно од аеродромот во Охрид. Како резултат на несреќата загинаа сите 116 лица кои се наоѓаа во авионот. Еден патник по несреќата живеел единаесет дена, но им подлегнал на повредите. Повеќето жртви беа југословенски државјани од албанска националност.

Несреќата беше трета македонска авијациска катастрофа во последните 16 месеци и останува најсмртоносна во земјава. Последователната истрага ја утврди причината за несреќата како грешка на пилотот. 

Јак-42 беше приближно 2.300 стапки и не беше во можност успешно да слета, па затоа беше извршена постапка за пропуштен пристап. Набргу потоа екипажот на летот 110 објави дека не добиваат сигнал VOR. Контролата на летање не беше во можност да го задоволи барањето за слетување, а пилотот на летот 110 советуваше дека не може да ги види светлата на пистата. Набргу потоа, летот 110 се сруши.

Четворицата членови на летачкиот екипаж беа Руси, а четворицата членови на екипажот од кабината беа Македонци. Меѓу патниците беше и еден функционер на Високиот комесаријат за бегалци на Обединетите нации (УНХЦР).

Поради летот 110 како трета авионска катастрофа во шеснаесетмесечен период што се случи во Македонија, тогашниот министер за урбанизам, градежништво, комуникации и екологија Антони Пешев си поднесе оставка. Здружението на пилоти се пожали на лоша опрема и лоши безбедносни стандарди и на аеродромот во Скопје и во Охрид.

Летот 110 останува најсмртоносната авионска катастрофа што некогаш се случила во Македонија. 

Фактор што придонесе за катастрофата наводно беа и преносите на контролорите на летање кои зборувале на македонски јазик, но екипажот на авионот комуницирал на руски и англиски јазик.