Најлошите перверзии на богатите излегоа на површина, светот се згрози

Темните тајни го опкружуваат семејството Ротшилд. Нивното богатство се проценува на трилион долари, но многу малку се знае за нив. До сега...

Семејството Ротшилд е најбогатото семејство на сите времиња - тие имаа ненормална сума на пари, светска моќ и беа во центарот на најзначајните моменти во вековите зад нас.

Ротшилд отсекогаш биле мистериозни, не можело се да се знае за нив, а нивното влијание е ослабено и веќе го немаат толку многу како кога биле најбогати во нивната историја.

Сепак, многумина сè уште веруваат дека се членови на Новиот светски поредок, дека нè користат како марионети и летаат со црни хеликоптери над нашите куќи.

Единствениот факт што повеќето луѓе го знаат за ова семејство е дека тие се богати.

Она што многумина не го знаат е дека еден од нивните балови, кој се одржа во далечната 1972 година, послужи како инспирација за снимањето на последниот филм на Кјубрик со Том Круз и Никол Кидман во главните улоги - „Очи широко затворени“.

Ако вашето семејство го има најголемото приватно богатство во историјата, најмалку што можете да направите е да организирате забава во најбогатиот замок во Франција со костими дизајнирани од Салвадор Дали. Одри Хепберн се појавува во капа за птици и интерактивен лавиринт исполнет со батлери кои се преправаат дека се мачки.

Во 1957 година, по краткиот прв брак со гроф кој одгледуваше коњи, бароницата Мари-Хелена Наила Стефани Јосина ван Зуилен ван Нивелт ван де Хар се омажила за нејзиниот трет братучед, Гај де Ротшилд, шеф на банката Де Ротшилд Фререс. Нивната романса проби различни бариери. Бидејќи беше првпат водечки Ротшилд да се ожени со жена која не е од еврејска вероисповед, тој беше принуден да поднесе оставка како претседател на еврејската заедница во Франција, а католичката Мари-Елен мораше да добие посебна дозвола од папата. 

Социјалниот живот на парот покажа сличен либерализам. Нивниот дом и место за нивниот сега веќе легендарен надреалистички бал бил Шато де Фериерес, за кој се вели дека е најголемиот и најлуксузниот замок од деветнаесеттиот век во Франција.

Гледајќи ги импресивните кули на неговиот братучед во Бакингемшир, предокот на Гај, баронот Џејмс де Ротшилд, му рекол на својот архитект Џозеф Пакстон: „Направи ми Ментмор, но двојно поголем“. Фериер може да се пофали со осумдесет гостински спални, триесет квадратни километри шума, централна сала од 120 метри, атласни столбови и каријатиди извајани од Чарлс Кордие, библиотека од над осум илјади тома и неоренесансна италијанска градина.

Окупиран за време на Француско-пруската војна и повторно од Германците во Втората светска војна, „Шато де Фериерес“ остана празен до 1959 година кога Мари-Хелена одлучи да го обнови. Наскоро стана хедонистички епицентар на европското високо општество, ригорозен микс на благородништво, холивудски ѕвезди, уметници, музичари и модни дизајнери, како што се Ив Сен Лоран, Брижит Бардо и Грејс Кели.

Таква и толку голема беше привлечностаи што една истакната општествена личност се закани дека ќе изврши самоубиство доколку не биде поканета на следниот бал.

И така до 12 декември 1972 година, годината кога беше објавен познатиот филм на Луис Буњуел „Дискретниот шарм на буржоазијата“, се одржа надреалистички бал за кој малку се знае.

Поканите беа испратени со криптичен кодекс на облекување од „црна вратоврска, долги фустани и надреалистички капи“, упатствата беа напишани наназад, па тие мораа да се прочитаат во огледало. Како што пристигнаа гостите, предниот дел на замокот беше осветлен како да гори. Покрај главното скалило, слугите беа облечени како мачки. По влегувањето, гостите се воведуваа во лавиринт, извонредно искуство полно со темни изненадувања. Ако сте изгубени, можете да ја повикате мачката да ви „помогне“.

„Чиниите беа покриени со крзно, масите украсени со желки, а храната беше послужена на кукла-манекен на кревет од рози.

Не смееме да ги заборавиме костимите. Самата Мари-Хелена носеше џиновска еленска глава обложена со вистински дијамантски солзи.

Одри Хепберн носеше кафез исполнет со птици на главата. Салвадор Дали дизајнирал неколку костими, но самиот не ги носел. Парфимерката Хелен Рош носеше грамофон на главата.

Една гостинка носеше јаболко на лицето, друг носеше исечкан колаж од Мона Лиза.

Три години по нивниот неповторлив надреалистички бал, Ротшилдови го донирале замокот на универзитетската канцеларија во Париз и се преселиле во куќа што ја изградиле во шумата.