Најлудиот султан во гнев го удавил цел харем, морале да го убијат: За конкубина избрал еден вид на жена, а Србинка му родила 4 деца

Не беше обичен и секојдневен, најмногу поради неговата чудна природа

Ибрахим I бил султан на Отоманската империја од 1640 до 1648 година. Роден е во Константинопол како син на Ахмед I и неговата сопруга Косем Султанија. Подоцна, историчарите од дваесеттиот век го нарекоа Луд Ибрахим поради неговата ментална состојба.

Животната приказна на Ибрахим

Кога имал две години, татко му ненадејно умрел, а вујко му Мустафа I дошол на престолот, тогаш Мустафа ја протерал Косем Султанија и нејзините деца, вклучително и младиот Ибрахим, во стариот замок. По соборувањето на Мустафа, на престолот дошол полубратот на Ибрахим Осман II, кој бил љубезен кон Косем Султанија и нејзините деца. Кога неговиот брат Мурад IV станал султан, Ибрахим бил затворен во кафез, што негативно се одразило на неговото здравје. По смртта на Мурат, Ибрахим станал султан на Отоманската империја.


Ја поминал младоста во кафез?

Тој беше еден од најозлогласените отомански султани, Ибрахим I, ги помина првите години од својот живот затворен во кафез пред да го наследи својот брат Мурат IV во 1640 година. Неговите четворица браќа биле погубени по наредба на Мурат, а Ибрахим живеел во постојан страв од погубување. Животот му го спасила мајка му Косем Султанија.

По смртта на Мурат, Ибрахим останал единствениот преживеан принц од династијата. Кога станал султан, се посомневал дека Мурат е сè уште жив. Големиот везир Кеманкеш Кара Мустафа Паша лично го одвел до мртвото тело на неговиот брат и тогаш Ибрахим го прифатил престолот.


Какво било неговото владеење?

Кара Мустафа-паша останал голем везир во првите четири години од владеењето на Ибрахим, одржувајќи ја империјата стабилна. Со договорот во Шон (15 март 1642) го обновил мирот со Австрија и истата година го зазел Азов од Козаците. Кара Мустафа ја стабилизирал валутата со реформа на монетите, се обидел да ја стабилизира економијата со нови земјишни реформи, го намалил бројот на јаничари и ја ограничил моќта на непослушните провинциски гувернери.

Во тие години, Ибрахим покажал грижа за правилното управување со империјата, што го покажал во писмената комуникација со големиот везир. Кара Мустафа за возврат напишал меморандум за јавните работи. Одговорите на Ибрахим на извештаите на Кара Мустафа покажуваат дека тој имал добро образование. Ибрахим често ги прегледувал пазарите во Истанбул маскиран и му наредувал на големиот везир да ги исправи сите проблеми што ги забележал.


Имал лошо однесување и криза на идентитетот

Последиците од доживеаниот стрес почнаа да се манифестираат преку чести и многу силни главоболки, како и напади на слабост.

Другата крајност беа ужасни изливи на гнев. Едно време султанот многу го сакаше новороденчето на една од неговите конкубини. Турхан Кадија Султанија - главната сопруга на Ибрахим, љубоморна, се противела на ова.

Ибрахим, збеснат од нејзиното однесување, и го зел од раце својот син Мехмед и го фрлил во базенот. Малиот принц не се удавил само затоа што го спасил слуга, туку останал со лузна на челото, која ја носел до крајот на животот.

Турхан Кадија Султанија, важеше за единствениот кој успеа да ги смири своите сè почести изливи на гнев. Во момент на лудило, тој ги удави сите 280 членови на неговиот харем затоа што слушнал приказна дека друг човек влегол во харемот.

Се шират гласини дека бил опседнат со пополни жени до тој степен што испраќал слуги низ земјата да ги најдат најдебелите можни жени за неговиот харем. Една од неговите главни канкубини се викала „Шекер Паре“, буквално „парче шеќер“, а се зборувало дека имала околу 150 килограми.

Осум конкубини Ибрахим ги направил хасеки султани (главни сопруги) давајќи им големо богатство и имот. На една од нив дури и самиот ја подарил палатата на големиот везир.

Испиша историја со тоа што беше убиен

Ваквото однесување, во комбинација со воените порази во војната со Венеција во подоцнежните години од неговото владеење, ги разбеснило неговите поданици, особено најопасните - јаничарите!

На 8 август 1648 година, корумпираниот голем везир Ахмед-паша бил задавен и растргнат од незадоволна толпа. Истиот ден, Ибрахим бил фатен и затворен во палатата Топкапи затоа што сам ги правел работите и затоа што некој морал да го спречи неговото лудило.

На Ибрахим му беше одземена титулата султан, а на власт дојде неговиот седумгодишен син Мехмед IV.

Ибрахим бил задавен на 18 август 1648 година пред неговата палата. Ова го направи само третиот султан во историјата на Отоманската империја што е убиен.

Деца со Србинка

Во 1642 година, Ибрахим го добил синот Сулејман со србинката Катарина, подоцна Салиха Дилашуб Султанија, а потоа уште три деца.

Во некои списи стои дека тој не и обрнувал многу внимание, дека се свртел кон други жени, но дека го сакал својот син Сулејман како бог.

Која беше Салиха Дилашб?

Родена е во 1627 година, во сиромашно српско семејство, како Катарина, што покажува дека има српско потекло. Подарена му е на новиот султан Ибрахим I во 1640 година. Веќе следната година, таа го родила Султанатот Сафија (1641-по 1700). Следната година го родила својот единствен син Сулејман. До 1646 година, таа родила уште две ќерки.


По смртта на Ибрахим, таа била протерана во Стариот дворец каде поминала речиси 40 години, додека нејзиниот син ќе биде сместен во кафезот на принцот. Таа не била во добри односи со Валиде Турхан Хатија Султанија.

Таа дојде на султанатскиот престол во 1687 година. Заедно со султанот Ибрахим I го добила синот Сулејман II. За време на владеењето на нејзиниот син, таа била Мајка султанија.

Таа почина во 1689 година, со што заврши нејзиното владеење.


Извор: стил.курир.рс

foto: Wikipedia