Нејзиниот сопруг се самоуби, а потоа се омажи за човекот на кој тој му го донира неговото срце: После 13 години, наместо среќа, доживеале ужасна судбина

Во облачно пролетно утро во југоисточна Џорџија, Сони Греам (69) завршил со пиење на кафето и излегол низ надворешната врата за уште еден ден на работа и да го однесе својот деветгодишен посинок на стоматолог. Но, Греам се свртел кон бараката од дворот што ја изградил. Таму ја зел пушката Ремингтон со 12 калибар што ја користел со години ловејќи потполошки и гулаби, ја вперил во десната страна од грлото и го повлекол чкрапалото.

Беше први април, речиси точно 13 години од самоубиството. Но претходно, друг маж му даде втора шанса за живот. Човекот беше Тери Котл. Кога го завршил животот Тери, Греам го добил неговото срце.

Но, не бил само органот што ги поврзал Грем и неговиот донатор, кој во моментот на неговата смрт имал 33 години. Имено, речиси една деценија по трансплантацијата, Греам се оженил со младата вдовица на Колт и потоа ја оставил, на идентичен начин.

Трагедијата започнала денот кога сопругата на Тери Котл, Шерил, слушнала дека нејзиниот 10-годишен син Кристофер вика дека Котл се самоубил. Таа рече дека втрчала во бањата и го нашла на подот со револвер во раката. Подоцна се појави друга верзија која беше снимена како официјална - Шерил рече дека јадела овесна каша кога едно од нејзините момчиња извика: "Мамо, тато има пиштол!" Таа рече дека истрчала кон бањата „и го видела Тери како стои таму и гледа во неа“ со пиштол во раката.

„Таа рече дека извика нешто како „Тери, чекај!“ и тоа беше приближно во исто време кога ја турна вратата за да се обиде да влезе во бањата и во исто време го слушна истрелот, според NBC News.

„Душо, помогни ми, помогни ми. Умирам“, здивна тој додека таа се сеќаваше на неговите зборови.

Четири дена по немилиот настан, Шерил, на повик на свекорот, се согласила да го извади Тери од апарати за одржување и да му ги донира органите. На околу 60 милји југозападно, тогаш 57-годишниот Сони Греам го доби повикот што го чекаше повеќе од една година - го доби срцето на Тери.

Многу брзо се опорави од операцијата и раскажа како се чувствува одлично но и дека не чувствува никаква вина. „Жал ми е што другиот човек почина. Но ова е моето срце сега“, рече тој. Во еден момент, тој побара од Агенцијата за набавка на органи во Јужна Каролина да испрати писмо до семејството на донаторот. Неговите деца рекоа дека тоа е лоша идеја, но тој сакаше лично да и се заблагодари на сопругата на Котл. Откако разменила уште едно писмо и неколку фотографии, Шерил Котл му се јавила на Греам и се сретнала со него и со неговата тогашна сопруга. Грем не можеше да го тргне погледот од 30-годишната вдовица. Таа веќе имаше нов сопруг во тоа време.

Сепак, искрите меѓу двајцата брзо се разгореа, двајцата се разведоа, а потоа се венчаа.

Неколку дена пред втората годишнина од бракот, парот присуствуваше на настан во Хилтон Хед во чест на семејствата донатори на органи. Еден локален весник објави сторија за нив под наслов „Љубовна приказна поразлична од која било досега...“

„Вистината е она што го вели Библијата“, изјави Шерил за весникот. „Ако живеете според Божјата волја и давате со среќно срце, ќе ги пожнеете наградите“, а Греам рече дека „го ставил својот живот во Божји раце“ и дека Шерил била одговорот на неговите молитви.

До неговата смрт, Греам правеше планови за иднината. Ги покани пријателите на риболов и зборуваше за претстојниот турнир во голф. Она што никој не го знаеше е дека Греам составил тестамент. Единствениот што му кажал е неговиот внук, на кого му се доверил дека подготвил тестамент и го поставил за извршител. Кога момчето го праша дали се е во ред, Грем само рече „никогаш не знаеш“.

Само неколку дена подоцна, неговиот пријател со кој отишол на риболов сведочи дека Грем не личи на себе, иако не се жалел на ништо.

„Тој едноставно не беше среќниот човек што го познавав цел живот“, рече пријателот.

Неколку дена подоцна, „позајменото“ срце на Греам засекогаш ќе престане да чука. Се самоуби. Никој не знаеше зошто. Но, многумина ја погледнаа неговата вдовица, особено кога таа се пожали на познаниците дека Греам „не и оставил ни пара“.

Излегува дека ги потрошил своите средства за пензионирање и натрупал огромни долгови обидувајќи се, како што еднаш рекол, „да го задржи (Шерил) стилот што таа сака да го живее“.

Така, оние што ја познаваа рекоа дека не се однесувала како вдовица која тагува.