Фасцинантна приказна.

„Се што се случува има своја причина. А тоа што бевме под турско ропство скоро 500 години само нѐ направи посилни. Но, српската хармонија недостига. Кога сме на работ на колапс, се обединуваме и потоа му покажуваме на непријателот дека никој ништо не ни може“.

Вака говори Слободан Бркиќ (35), слеп полиглот, американски експерт за сајбер безбедност на ФБИ, православен мисионер, кој според сопствените пресметки, во православие преобратил околу 9.500 странци, од кои околу 300 Јапонци.

Слободан е сосема необичен Србин. Кога го прашавме како успева да го направи сето ова и не гледа со очите, се смее и вели дека станува порано од другите луѓе. Всушност, тој спие два часа дневно, јаде еднаш, веган е, а остатокот од времето го поминува на компјутер. Освен кога пее духовна музика со сестрите близначки Вера и Нада во хорот на црквата Свети Марко и црквата Свети Гаврил. Слепиот млад човек свири на пијано и компонира...

- Родени сме во Белград во декември 1989 година како тројки. Од нас тројца двајца го изгубивме видот поради вишокот кислород во инкубаторот. На други им е необично, но јас го сметам за еден вид предност. Кога би можел да го вратам времето назад, да бидам директор на мојот живот наместо Бог, повторно би го направил истиот избор - не изненади Слоба Бркиќ на почетокот на разговорот.

Тој објаснува и зошто, кога постојано го прашувале дали би сакал да гледа, тој рекол не.

- Задоволен сум од мојот живот. Изгубив едно чувство, но добив многу повеќе. Да не се случеше тоа, веројатно ќе бев просечен, обичен човек кој прави просечни работи. Немаше да научам десет јазици, немаше да правам сајбер безбедност и немаше да запознаам толку многу прекрасни луѓе.

Зборува десет јазици, меѓу нив: англиски, француски, германски, јапонски, шпански, италијански, старогрчки, латински... Вели дека јазиците му ја отвориле вратата на знаењето низ кои влегувал со внатрешното око. Бркиќ на свој начин и преку својата предност често проповеда пред манастирските порти во Србија и во светот.

Бркиќ го пропатувал светот. Го гледал со внатрешното око. Често е во Америка, каде работи во Одделот за сајбер безбедност на ФБИ.

- Сега секоја година одам таму по неколку месеци, а првиот пат со сестра ми отидов во Бостон, каде што ги направивме првите операции на очите. И ја видов Америка. Можев да ја почувствувам енергијата на секој човек поединечно - тие не се лоши луѓе. Кога човек гледа само со физички вид, тој е лишен, бидејќи очите мамат. Гледам со духовен поглед кој е непропадлив. Не за џабе во Светото Писмо се вели: „Блажени се оние што не виделе, а поверувале!“ - вели Слоба, додавајќи дека и таму во Америка најубавата и најчиста Америка ја видел во српските манастири.

Тој понатаму зборува за неговите патувања:

- Каде и да одев имаше различни искуства, а најдобрата енергија имаше во нашите српски православни манастири и цркви, без разлика дали се наоѓаат во Америка, Канада или Србија. На пример, црквата Св. Јован Шангајски во Сан Франциско, нашиот манастир Грачаница, нашите цркви низ Америка и Канада. Енергијата таму е божествена.

Мисионерската работа и борбата за верата на овој млад човек се водеше преку Интернет низ целиот свет. Ден и ноќ на компјутер, тој постојано им држи часови по јазик на луѓето ширум светот. Ги почитува сите луѓе, но особено Србите и Јапонците...

- Мојот најдобар пријател се вика Јамамото од Јапонија, кој има 115 години и ќе дојде овде на лето. Тој беше војник во Втората светска војна и учествуваше во нападот на Перл Харбор. Беше и во Окинава. Родени сме како двајца браќа. Секој ден трча по 10 километри. Тој живее сам. Неговиот внук, кој имал 68 години, починал пред три години.

Јапонците ја ценат Србија, а Србинот Слоба возвраќа со почит. Тој раскажува како пред две години една негова студентка по англиски јазик, која сега има 96 години, изразила желба да го посети во Србија и како дошла во јуни минатата година.

- Два дена пред да се врати дома, таа вели: „Сакам да ја посетам српската верзија на планината Фуџи“. Прашувам каде е. Таа вели: "Ртањ!" Кога отидовме таму, носев патики, небото се спушти, удри невиден дожд. Со другарка ми едвај се симнувавме седум часа, а таа беше како пеперутка. На крајот, таа премина во православие и се врати во Србија веќе во ноември минатата година. Сега сака повторно да дојде во мај, а ми рече: „Кога ќе дојдам за 20 години, се надевам дека Скадарлија нема да се промени“ - звучи неверојатно приказната на Бркиќ.

Почитта на Јапонците кон православието Бркиќ ја објаснува со тоа што во Токио постои православна црква наречена Николај До по мисионерот кој многу поданици на империјата преобрати во православие.

- Сакаат да слушнат, да слушаат и да размислуваат за тоа што им се кажува - го објаснува нашиот соговорник „внатрешниот поглед на Јапонија“. Многумина потоа бараат да се приклучат на тоа „здружение“, а јас им објаснувам дека тоа не е здружение туку начин на живот: Прави добро - и надевај се на добро; Однесувајте се кон другите како што сакате да ве третираат; Кажете го она што го мислите и правете го она што го кажувате. И таму е сета мудрост.

Кога станува збор за јазиците, според Бркиќ, најблагородни се старите: старогрчкиот, латинскиот, бидејќи во нив живее историска мудрост.

За неговата „главна“ професија како експерт за сајбер безбедност, Бркиќ сведочи дека станува збор за „младешка љубов“.

-За компјутерите и информатичките технологии почнав да се интересирам уште од мал, но тогаш вака не беше достапно. Бев самоук... колку компјутери уништив, тешејќи се со тоа што човек учи додека е жив. Се занимавам со креирање антивирусни програми, веб-страници, бази на податоци, одбрана на системот од хакерски напади. Секогаш има клиенти на страна...

Во ИТ одделот на ФБИ, Бркиќ работи на антихакерска заштита. Тој објаснува како постојат три типа на хакери кои напаѓаат.

-Првите се професионалци кои работат за својата влада, за својата земја, а целта им е да крадат информации или да оштетат други. Друг тип на хакери се т.н хакери-криминалци. Тие работат исклучиво за пари. Третиот, најлош вид е група хакерски фанатици. Тоа се оние кои хакираат од убедување, верување, религија. За нив не е важно дали жртви на хакерски напад се Американци, Руси или Кинези.

На крајот од разговорот, на Слободан Бркиќ му поставивме „досадно прашање“: дали некогаш размислува каков би му бил животот кога би бил како другите?

-Господ наместо да ни го дозволи она што го сакаме, го избира најдоброто за нас - заклучува Слободан.

FOTO: Youtube printscreen/Kurir