По неговата смрт остана сенка од жена: Стиховите кои Марина му ги посвети болат како живи рани
Во една прилика, таа изјави дека по смртта на нејзиниот син, болеста за неа била „шега“ ...
Прославениот текстописец никогаш не се опорави откако Милош Радуловиќ, синот на Марина Туцаковиќ и Александар Фута Радуловиќ, беше пронајден мртов во семејна куќа во центарот на Белград.
Марина молчеше за оваа болна тема со години, до 2018 година, кога истакна дека за неа тоа е најлошиот ден во нејзиниот живот.
„Влегов во неговата соба и го најдов она што го најдов. Милош тогаш имаше 24 години. Беше први декември. Секогаш се плашев дека нешто ќе му се случи. Вашето дете оди на екскурзија, па се плашитеќе стигне. Секогаш имате страв за луѓето што ги сакате“, рече еднаш Марина. Милош легнал да спие пред 11 години, но никогаш повеќе не се разбудил. Кога Марина го пронашла неговото тело, тој бил помодрен, а брзата помош можела само да констатира смрт.
„Милош едноставно не се разбуди. Тој беше здрав и исправен на пладне, сѐ беше нормално. Стана да пие вода, и ми рече да го разбудам после четири, за да може да оди на фризер и да се подготви за дискотеката навечер. Меѓутоа, ога влегов во собата да го разбудам, го најдов неподвижен. Прстите веќе му беа модри. Не знам што се случи ... Не знам дали има нешто полошо од кога ќе го најдете вашето дете како лежи неподвижно во кревет“, рече таа.
Марина Туцаковиќ претходно им призна на медиумите дека му посветила само една песна на својот син Милош, „Мишо мој“, испеана од Ана Николиќ, а по неколку години ги негираше тврдењата дека песната на Наташа Беквалац „Илјада нула“ е посветена на нејзиниот покоен син.
„Ја напишав песната во мојот најтежок период од мојот живот, кога го загубив мојот син! Долго размислував кој може да ги пренесе овие силни емоции на публиката, а потоа изборот падна на Ана Николиќ“, рече Марина.
Текстот на песната оди вака:
"Mišo moj"
Kad ljudi vide me
Znam ja da pomisle
Da ono najgore, ipak sam prošla
Dobro se pretvaram
Sve živo zavaram
A svaka pomoć bi
Dobro mi došla
Sećanja sam zaledila
Al' nisam bol pobedila
Ne mogu više da zadržim bol
Ne pomažu tablete uz sav alkohol I plačem
Mišo moj
Plačem pred strancima
Još ukus tuge peče na mojim nepcima
Ne mogu više da zadržim bol
Ma neka sam sto puta ja slabiji pol I kada ostarim I kad posivi sve
Oči će mi biti od plača crvene
Nadaš se, ne nadaš
Al' ne možeš da znaš
Koliko koraka ko od nas ima
I kada prođe sve I kad sve nestane
Ostaju ožiljci u nama svima
Sećanja sam zaledila
Al' nisam bol pobedila
Ne mogu više da zadržim bol
Ne pomažu tablete uz sav alkohol I plačem
Mišo moj
Plačem pred strancima
Još ukus tuge peče na mojim nepcima
Ne mogu više da zadržim bol
Ma neka sam sto puta ja slabiji pol
I kada ostarim I kad posivi sve
Oči će mi biti od plača crvene
Ne mogu više da zadržim bol
Ne pomažu tablete uz sav alkohol I plačem
Mišo moj
Plačem pred strancima
Još ukus tuge peče na mojim nepcima
Ne mogu više da zadržim bol
Ma neka sam sto puta ja slabiji po
I kada ostarim I kad posivi sve
Oči će mi biti od plača crvene
Ne mogu više da zadržim bol
Ne pomažu tablete uz sav alkohol I plačem
Mišo moj
Plačem pred strancima
Još ukus tuge peče na mojim nepcima
Ne mogu više da zadržim bol
Ma neka sam sto puta ja slabiji pol
I kada ostarim I kad posivi sve
Oči će mi biti od plača crvene
