Познат професор: Сиромашна е државата во која професорот по математика не може да заработи колку и оние кои прават педикир

„Жална и сиромашна  е земјата во која професорот по математика не може да заработи колку и оние кои прават педикир“, вели професорот Миодраг Зец

Во интервјуто организирано од Нинамедиа, пензионираниот професор Миодраг Зец од Србија рече дека корона вирусот „дојде да остане“ и дека она на што ќе бидеме сведоци ќе бара да се преиспитаат „основните работи на ниво на поединец, компанија, општество и држава“.

Како што истакна, од корона вирусот починале претежно стари лица, што го сфатил како преструктуирање на старосната структура на населението, односно како „отпис на основните средства“.

„И тогаш некои земји рекоа дека нема ни да лекуваат луѓе, ако просечната возраст на оние што починале од корона, а не од корона, е 85 години. Тоа е значи отпис на основни средства. Спротивно на тоа, имате и емпатични владетели, како нашите, кои велат: „Не дозволувајте моите гласачи да умрат“. Значи, генерално се поставува прашањето - што се случува“, рече Зец.

Професорот Зец истакна и дека сите очекуваат знаењето да се наследи, но дека никој не е подготвен да плати за тоа.

„Сите сакаме човечки капитал, но не сме подготвени да платиме ништо, дури ни да платиме за да имаме алгоритам кој ќе одговара во кого треба да се инвестира. Го трошиме она што е најскапоцено, а тоа е човечкиот талент. Она што му треба на едно мудро општество е некој да каже: „Луѓе, ни требаат лекари“. Се сетивме на нив сега кога ги избркавме. И така ќе ни требаат електричари или некоја друга професија“, рече професорот.

Според него, короната нѐ потсети дека сè е поврзано со сè и дека сите сме дел од еден огромен циклус. Иако се зборува за пост-коронавирусен свет, професорот Зец ја изрази дилемата како ќе функционира бизнисот доколку вирусот остане присутен.

„Тогаш можеби е најисплатливо да се инвестира во истражување, фармација, институти. Можеби конечно биолог и микробиолог ќе имаат поголема плата од ПР, бидејќи потешко ќе се најдат. Ние сме во претстава каде што не сум слушнал ниту еден вирусолог. Епидемиологот е организатор на трагедијата што се случи, не лекуваат, немаат познавање од биологија, но нема виролози, лаборанти. Во оваа смисла, мислам дека е добро да размислуваме за моменталната распределба на приходите, манипулацијата со трошоците, активностите со кои се занимаваме, производствените програми, односот со животната средина, општината, со сѐ, бидејќи ова докажа дека постои глобална зависност од се“, истакна професорот.

Смета дека е потребно да се гради општество засновано на индивидуализам и поединецот да биде тој што ќе преземе конкретни акции, а не да има општество што ќе ја потиснува секоја иницијатива „од градинка до парламент“.

„Важен е поединецот, неговите права, слобода, и важно е да има конкретизирање на знаењето. За жал, ние сме услужна економија која има свои граници и која ги трпи шоковите од глобалните нарушувања. Сè се враќа на структурата на трошоците и приходите. Државата мора да има баланс. Тажна и сиромашна е земјата во која професор по математика не може да заработи колку и оние кои прават педикир. Таа земја завршува со габи под ноктите“, заклучи Зец.

Фото: Youtube - screenshoot

Извор: оазазнања