Прекумерна грижа е негрижа: Мудро четиво од големиот Владета Јеротиќ

фото:Printscreen/ Youtube/ beyondtime19

Владета Јеротиќ беше истакнат српски лекар, невропсихијатар, психотерапевт и писател, разноврсен ерудит и академик на САНУ и неговата мудрост често беше цитирана.

Зад себе остави голем број дела од областа на психоанализата, психотерапија, религија и филозофија, а во своите дела често зборуваше за луѓе кои премногу се грижат.

Владета најдобро опиша, колку постојаното жалeњето на проблеми и ставањето себеси во улога на жртва не е добро, со следниве зборови:

Прекумерната грижа е негрижа - големиот Владета често зборуваше на своите предавања.

Владета Јеротиќ го советува следново за решението zа ментални проблеми што неизбежно нè прогонуваат секој ден, од најнештетната нервоза, напнатост, вознемиреност, депресија, па до најтешките форми на ментални и психолошки нарушувања:

„Сите наши ментални проблеми се духовни проблеми, исто така кога тие се и од физичка природа. Ние како духовни суштества сме одговорни за сите настани што се случуваат и во нашите ментални и физички сфери. Нашите најчести ментални проблеми произлегуваат од нашите односи со луѓето, најчесто со оние што се најблиску до нас, во семејството, а потоа и на работа. Нашите односи со блиски луѓе, сепак, во голема мерка зависат од нашите односи со нас самите. Мојата сопруга, сопругот, родителите, децата можат оправдано или неоправдано да ме лутат, тие предизвикуваат агресија кај мене, можат да ме исплашат, да предизвикаат страв, ме прават тажен предизвикувајќи депресија… но сите овие афективни ментални состојби можат, по некое време, да ме направат физички болен. Почетокот на сите ментални или психолошки проблеми е во мене. Кога би си суделе самите на себе, не би ни се судело, ни кажува апостол Павле во Коринтјаните 11:31 “.

Затоа, најважно е човекот, ако свесно признал дека има ментални проблеми, да си го постави себе си следново прашање:

„Дали сакам воопшто да ја препознаам вистинската причина за проблемот или не, туркајќи го во несвесното? И второ, да одговори дали  може или не може сам да го реши проблемот. Ако заклучи дека не може сам да го реши, следува третото прашање: со кого да се консултира - со свештеник или психијатар? “

Извор:stil.kurir.rs