Спиел со своите сестри, откако ќе ги изгустирал ги продавал на непријателот: Кралот кој направи монструозен чин со коњ

Фото: Profimedia

Кој беше Калигула? Име поврзано со декаденција, суровост и лудило и овие 6 факти кои не сте ги знаеле за него

Гај, именуван по Гај Јулиј Цезар, стана познат по прекарот „Калигула“, што значи „мала чизма“. Тој бил првиот римски император на кој му бил извршен атентат.

Својот коњ го прогласил за свештеник.

По смртта на неговиот татко Германик во Антиохија во 19 н.е., Агрипина, мајката на Гај, се вратила во Рим со шест деца. Во Рим, Агрипина се судрила со Тибериј, вујкото на Германикус, што на крајот довело до уништување на нејзиното семејство, а Калигула станал единствениот маж кој преживеал, според Википедија.

Во 26, Тибериј се повлече од јавниот живот на островот Капри, а Калигула му се придружи пет години подоцна. По смртта на Тибериј во 37 н.е., Калигула го наследил царскиот престол. Првите шест месеци од неговото владеење се опишани како период на благородништво и умереност, но потоа, изворите се фокусираат на неговата суровост, садизам, екстраваганција и сексуална разврат, прикажувајќи го како луд тиранин.

Иако веродостојноста на тие извори е сомнителна, познато е дека Калигула за време на своето кратко владеење работел на зајакнување на неограничената моќ на императорот, спротивно на принципите. Тој се фокусираше на амбициозни градежни проекти и луксузни резиденции за себе, вклучувајќи ја и изградбата на два аквадукти во Рим: Аква Клаудија и Анио Новус. За време на неговото владеење, империјата го анектирала кралството Мавретанија како провинција.

Во почетокот на 41 н.е., Калигула бил убиен во заговор организиран од офицери, сенатори и дворјани на преторијанската гарда. Иако заговорниците планирале да го обноват римскиот републикански систем, преторијанците го прогласиле вујкото на Калигула, Клаудиј, за негов наследник. Смртта на Калигула го означила официјалниот крај на машката лоза на Јулиј Цезар, иако династијата Јулио-Клаудиев продолжила да владее до смртта на Нерон, внукот на Јулиј.

Имаше незгодна мајка

Агрипина Постарата, за време на нејзиното воспитување, не била обична жена од своето време. Нејзината единствена позиција во општеството произлезе од фактот дека таа беше внука на самиот император Август. Оваа привилегија влијаеше на нејзиното образование, а самиот Август внимателно го надгледуваше нејзиниот развој. Очигледно е дека оваа блискост со моќниот дедо ги поставила темелите за нејзината подоцнежна улога во политичките настани.

Таа не беше задоволна со традиционалната улога на сопруга која останува дома, но својата улога на советник и дипломат ја оправда со присуството во воените походи. Нејзината храброст и независност предизвикаа восхит, но во исто време и непријателство во општеството кое беше заситено со традиционалните родови улоги.

Трагедија го погодила животот на Агрипина кога нејзиниот сопруг, Германикус, починал под сомнителни околности. Нејзината храброст повторно се истакна кога јавно обвини еден од ривалите на Германикус дека го отрул нејзиниот сопруг. Овој потег не само што укажа на нејзината храброст, туку и на нејзината политичка острина. Меѓутоа, нејзината отворена критика кон наследникот на Август, Тибериј, ја доведе во сериозна неволја. Таа била изложена на камшикување, а наводно дури и го изгубила едното око како резултат на оваа брутална казна. Понатаму, таа помина четири години во затвор, каде што се соочи со глад, што сведочи за нејзиниот бестрашен карактер и исклучително тешките времиња на кои била изложена.

Сите овие неволји не ја скршија. Кога нејзиниот син Калигула дошол на власт, Агрипина Постарата доживеала, на некој начин, оживување на политичката моќ. Нејзината издржливост и борба во текот на претходните години очигледно остави трага, а нејзиното влијание врз нејзиниот син и политичките случувања од тоа време не е занемарливо.

Имаше информации дека имал инцест со три сестри

Светониус бил првиот што објавил тврдења дека Калигула извршил инцест со неговите три сестри. Римскиот историчар додаде дека овие средби се случувале дури и за време на банкетот, додека гостите и сопругата на Калигула се собирале наоколу. Се вели дека тој продал две на својот непријател за да добие повеќе територија. Меѓутоа, Светониј го напишал Животот на Цезар во 121 година од нашата ера, 80 години откако Калигула бил убиен на 28-годишна возраст од членовите на Преторијанската гарда.

Претходните хроничари кои всушност живееле за време на владеењето на Калигула, како Сенека и Филон, не го спомнуваат ваквото однесување и покрај жестоките критики на императорот.

Дали Калигула беше навистина луд?

Многу историчари ја отфрлаат претпоставката дека Калигула ги мачел луѓето во Рим со своето нескротливо лудило, дека разговарал со Месечината, наредил неоправдани егзекуции и се обидел да направи конзул, а потоа и свештеник од својот коњ. Како прво, неговите колеги од Сенатот најверојатно ќе го отстранат од функцијата поради таквото однесување.

Но, под претпоставка дека огорчениот цар бил луд, како што опишуваат хроничарите, некои научници сугерираат дека тој можеби навистина страдал од - епилепсија на темпоралниот лобус, хипертироидизам или Вилсонова болест, наследно нарушување што може да предизвика ментална нестабилност.