СВЕТА ПЕТКА му го смени животот: Неверојатно сведоштво на малиот ЈАКОВ

Сите деца оделе на училиште еднаш на ден. Малиот Јаков одел два пати. Тој многу ја сакал светителката Св. Параскева, бидејќи првите години се одржуваа часови во црквата Света Параскева. Се молеше како што знаеше и можеше. 

Сепак, едно попладне додека се молеше, а имаше осум или девет години, му се појави Света Параскева како калуѓерка, како што беше претставена на иконата. Детето се исплашило, избегало и дошло дома без здив. Од страв, таа дури не се осмелувало да погледне зад себе.

Следниот ден, дошоло во црквата да ги запали лустерите, и повторно му се јавила Света Параскева. Повторно се исплашило. Почнало да трча по удолницата, но свететицата излегла од црквата и, зборувајќи му со нежен глас, го смири детето. Престана да трча и се сврте да види кој го зборува тоа. Светитицата му објасни која е таа, му рече да не се плаши и малиот Јаков срамежливо се врати во црквата. Тој седна до неа и внимателно слушаше. Света Параскева му се јавуваше неколку пати после тоа.

Малиот Јаков се навикна на неа и повеќе не се плашеше. Тие седеа едни покрај други и разговараа. Детето имаше таква блискост и наивна храброст! За време на едно од првите појави, кога се ослободил од стравот, светителката го прашала:

- Што сака мојот Јаков да му дадам заради тцоите молитви и затоа што ми го уредува домот?

Тој не знаеше што да бара. Така, вечерта ја замоли својата мајка Теодора за совет. Таа едноставно го советуваше:

- Нека ти каже и ти даде што ќе те направи среќен.

Следниот ден се појавила светицата и му одговорила на детето

- Слушај ме. Ќе доживееш голема слава и многумина ќе те ценат, многу луѓе ќе дојдат да те видат, многу пари ќе дојдат во твоите раце, но нема да останат таму.

И навистина, сè се оствари. Сега Старецот Јаков беше почитуван од богатите и сиромашните, мудрите и неписмените, државните великодостојници и обичните луѓе, универзитетски професори и судии на Високиот суд, монаси, свештеници, бискупи и патријарси. Сите тие доаѓаа во манастирот во последните неколку години да го пречекаат, да се исповедаат,  да го добијат неговиот благослов.

Во тие последни години му дадоа многу пари, но тој веднаш им ги подели на оние на кои им беа потребни, и ништо не му остана во торбата, а торбата каде што ги ставаше тие пари никогаш не остана празна, без разлика колку пари тој даваше. 

Тој самиот, после сето ова, запишано е дека кажал:

- И браќа мои, дали ме излажа Света Параскева? Зар малку среќа ми даде? Таа ме направи свештеник на светите тајни Божји! Слава ти моја Параскево.