Вистинскиот Ханибал Лектор навистина постои и сѐ уште е жив, тој е во стаклен кафез од 1979 година: Неговиот живот ја леди крвта во вените

Најопасниот сериски убиец на сите времиња сè уште е жив и во затвор со максимално обезбедување каде ќе остане до својата смрт. Роберт Модсли е во затвор од 1974 година, а денес има 71 година

Роберт Модсли има 71 година и е во самица во стаклен кафез од 1979 година. Тој изјавил „повторно ќе убие ако биде ослободен“ и завршил во самица откако убил три лица додека служел доживотна затворска казна за убиството на Џон Фарел во 1974 година.

Овој човек се смета за најопасниот човек во Велика Британија, а го нарекуваа „вистинскиот Ханибал Лектор“.

Роберт живее 44 години во затворот Вејкфилд во изолиран и непробоен стаклен кафез, со димензии 5,5×4,5 метри.

Единствената природна светлина што ја добива е кога треба да излезе надвор на задолжителни вежби, но не одржува контакт со ниту еден од затворениците, само со шесте стражари кои го чуваат.

Единствениот мебел во неговата ќелија се маса и стол, двете направени од картон, а тоалетот и мијалникот се цврсто прикачени на подот. Креветот на Модсли е бетонски камен, а вратата е изработена од цврст челик. Кафезот е опкружен со дебели проѕирни акрилни листови и има мал отвор на дното низ кој чуварите ги пренесуваат неговите оброци.

Роден е во Токстет (Ливерпул) во јуни 1953 година и раните години ги поминал во католички сиропиталиште со тројца негови браќа. Неговата мајка била зависна од кокаин, а татко му имал проблеми со алкохолот. Нивниот татко со години ги изложувал на физичко малтретирање. Модсли поминал најлошо бидејќи често се залагал за своите браќа, што би го налутило неговиот татко и тој ќе го казни построго.

Некогаш бил затворен во соба шест месеци, а единствената посета била кога татко му влегувал во собата да го претепа.

„Ние бевме малтретирани речиси секој ден. Речиси секогаш бевме тепани и испраќани во нашата соба“, објасни тој еднаш, велејќи дека „она што најмногу го паметам е тепањето. Еднаш бев затворен во мојата соба шест месеци. Татко ми само што отвори вратата да ме удри, мислам дека го правеше тоа помеѓу четири и шест пати на ден.

На 16 години бил префрлен кај старател во Лондон, период во кој почнал да користи кокаин и марихуана. За да плати дрога почнал да се занимава со проституција. По неколку обиди за самоубиство, тој бил принуден да побара психолошка помош. На лекарите им рекол дека слушнал гласови кои му рекле да ги убие родителите. Признал и дека бил сексуално злоупотребуван како дете.

Подоцна отиде дотаму што рече дека „да ги убив моите родители во 1970 година“, ниедна друга личност немаше да умре. Неговите жртви биле убијци и педофили. Убивал само криминалци, ладнокрвно и брутално, досега невидено.

Неговото прво злосторство и единственото злосторство што го извршил надвор од затворот е на 21-годишна возраст. Педофил по име Џон Фарел го контактирал за секс. Фарел му покажал неколку фотографии од децата кои ги малтретирал и на тој начин го ослободил гневот на Модсли, кој многу насилно го задавил. Тој беше осуден на доживотен затвор, а експертите препорачаа никогаш да не биде ослободен поради неговите страшни психички проблеми.

Тоа беше злосторство што ќе го одведе во психијатриската болница Бродмур. Таму го извршил своето второ монструозно злосторство. Во 1977 година, тој се договорил со друг затвореник и успеале да го затворат Дејвид Чесман, осуден за педофилија, во неговата ќелија. Девет часа го мачеле до смрт.

Ова злосторство било причина да биде префрлен во Вејкфилд, каде што биле сместени најопасните затвореници во земјата. Но, тоа не го спречило и во 1978 година извршил уште две убиства. Првиот од нив бил Сални Дарвуд, осуден за мачење на неговата сопруга. Го повикал во ќелијата и го избодел до смрт.

Подоцна, тој покани уште неколку затвореници, но никој не прифати. Затоа тргнал во лов на уште една жртва и успеал да го одврати Бил Робертс, затворен поради силување на седумгодишно девојче. Модсли го убил така што му забодел остра виљушка во увото и мозокот. Официјални лица сведочеа дека тој го изел мозокот на својата жртва.

Ова никогаш не било докажано, но оттогаш Молдсли ќе биде познат како „Ханибал Канибал“. Кога Модсли се уверил дека Робертс е мртов, мирно му пришол на затворскиот чувар и му рекол дека ќе има два оброка помалку за вечера и дека нема долго да се чека следните убиства.

По овие злосторства, тие најдоа начин да го спречат повторно да повреди некого и изградија изолација од куршуми во подрумот на затворот. Ќелијата била наречена „стаклен кафез“ бидејќи била многу слична на затворот во кој се чувал филмот Ханибал Лектор.

Во 2000 година тој побара скратување на периодот кога треба да биде во изолација, но беше одбиен. За подобро да се справи со осаменоста, побарал дозвола да игра табла со чуварите или да му дадат папагал. Тој исто така рече дека доколку биде одбиен, ќе земе капсула со цијанид за да му стави крај на животот. Својот 64 роденден го помина уживајќи во играта „Call of Duty“.

Во едно интервју тој рече:

„Веќе не се надевам на ништо. Не ми е грижа за ниту еден од полицајците, а ним им е грижа само кога ќе ја отворат вратата, да се вратам во ќелијата што е можно поскоро. Мислам дека полицаецот може да застане и зборувај малку, но тој никогаш не го прави ова е како да се враќам во моето детство, во собата во која бев затворена шест месеци и тоа ме прогонува.