Зошто децата во рацете на питачките секогаш спијат?

Женска личност со несигурна возраст седи во близина на метро станица. Нејзината коса е извалкана, очите се тажни. Седи на валкан под и покрај неа лежи торба. Луѓето фрлаат пари во торбата. Во рацете на жената, бебе, една или две години старо.

„Богородица со бебето“, бројни минувачи ќе донираат пари. На луѓето  скоро секогаш им е жал за оние кои се помалку среќни.

Помагањето, изгледа како „Добра работа“ ...

Поминав покрај питачката. Не дадов пари, бидејќи знаев дека е банда! Фабриката за измама и парите собрани од питачите ќе ги задржи оној што ги контролира нив во околината. Овие луѓе поседуваат бројни луксузни својства и автомобили. Ох и просјакот, исто така, добива нешто, секако „шише вотка навечер и сендвич со плескавица или слично.

Еден месец подоцна ... шетајќи покрај питачката ... и како гром што ненадејно ме удри ... стојам на крстопат, загледан во бебето, облечено како и секогаш во валкани џемпери. Сфатив дека изгледа „погрешно“, дете во валкана метро станица од утро до вечер.

Бебето спиеше. Никогаш не плачеше, секогаш спиеше, со лицето свртено кон коленото на една жена која најверојатно беше неговата мајка.

Дали некој од вас, драги читатели, има деца?

Запомнете колку често спиеле на возраст меѓу 1-2-3 години? Час два, максимум три (не последователни) попладне, а потоа повторно – во акција.

За еден месец, секој ден шетајќи покрај метро станицата под земја, никогаш не го видов детето будно! Гледав во тоа ситно суштество со лицето свртено кон коленото на мајката, а потоа кон оваа питачка и постепено се формираше моето сомневање.

„Зошто да спие цело време?“, јо прашав, зјапајќи во бебето.

Питачката се преправаше дека не ме слуша. Ги спушти очите и го скри лицето во јаката на нејзината мизерна јакна. Го повторив прашањето. Жената повторно погледна нагоре. Таа погледна некаде зад грб, крајно иритирачки.

Конечно промрморе: „Бегај!“

„Зошто спие?“, Скоро заплакав. Зад мене, некој стави рака на моето рамо. Погледнав назад. Еден стар човек ме погледна со неодобрување:

„Што сакате од неа? Не можете ли да видите колку е напатена таа „… Ех… Тој изброја неколку монети од џебот и ги фрли во нејзината торба.

Следниот ден се јавив на пријател. Тој е смешен човек со очи како маслинки и слични на оние од ромска националност. Тој успеа да заврши само три и пол години образование. Сепак, целосниот недостаток на образование не го спречува да вози низ градските улици со многу скапи автомобили и да живее во куќа со безброј прозорци и тераси. Од овој мој пријател, можев да дознаам дека овој бизнис, и покрај очигледната спонтаност, е јасно организиран.

Питањето го организираат криминални банди! Децата се или изнајмени од алкохолни семејства, или едноставно се украдени.

Треба да добијам одговор на прашањето - зошто бебето спие? И јас го добив тоа ...

Мојот пријател зборуваше, со обичен мирен глас што ме остави во шок, исто како да зборуваше за временски извештај:

„Тие се на хероин, или вотка ...“

Бев запрепастен. „Кој е на хероин? На кого - водка? “

Тој одговори:

„На дете, за силно да не плаче. Жената ќе седне со него цел ден, замислете колку е здодевно?

За бебето да спие цел ден, треба да му се даде алкохол или дрога. Се разбира, органите на децата не се во состојба да се справат со таков шок. И децата често умираат. Најстрашно - понекогаш децата умираат за време на „работниот ден“. И имагинарната мајка мора да задржи уште едно мртво бебе во рацете до вечер. Овие се правилата. И минувачите ќе фрлат пари во нејзината торба, верувајќи дека се морални. Помагање на „Мајка“…

… Следниот ден отидов во истата станица на метрото. Скривајќи се зад лажен новинарски идентитет, бев подготвен за сериозен разговор. Но, разговорот не успеа. Но, излегува следново…

Жната седеше на подот и држи дете во рацете. Кога ја прашав за документи за бебето, и што е најважно, каде беше бебето од вчера, таа едноставно игнорираше сè.

Моите прашања не беа игнорирани од минувачите. Ми кажаа дека сум безобразен, врескајќи на питачка со дете ... Остана една работа, да повикам полиција. Кога полицијата пристигна, питачката со бебето ја немаше.