Зошто владејачката елита практикувала „кралски инцест“ и кои владетели се најпознатите примери за последиците од оваа практика?

Зошто владејачката елита практикувала „кралски инцест“ и кои владетели се најпознатите примери за последиците од оваа практика?

Кога протестантскиот мисионерски водач Хирам Бингам пристигнал на Хаваи во 1820 година, тој бил вџашен кога открил дека домородното население практикува идолопоклонство, танцување хула и инцест меѓу членовите на владејачкото семејство на островот.

На негово уште поголемо чудење, остатокот од хавајското население не сметаше дека оваа практика е шокантна. Сепак, како што забележуваат историчарите, кралскиот инцест на Хаваи не само што не е изолиран пример, туку низ историјата бил широко распространет на сите меридијани.

Историчарите тврдат дека речиси и да не постои култура во историјата на човештвото која не евидентирала врска меѓу блиски роднини во рамките на кралското семејство - меѓу кои најпознати примери се од древниот Египет, перуанските Инки, но и луѓето од Мексико и Тајланд.

Во Европа вакви примери среќаваме кај Хоенцолерните од Прусија, француските и шпанските членови на бурбонската лоза, но и кај британското кралско семејство.

Хабсбурзите од Шпанија, кои владееле речиси 200 години, често се венчале со своите блиски роднини. Како една од главните причини за пропаѓањето на оваа династија се смета гореспоменатата практика, која со текот на времето предизвикала многу членови на семејството да имаат бројни здравствени проблеми. Физичкиот деформитет по кој постите се препознавале се нарекувал Хазбуршка вилица.

Нивната династија завршила во 1700 година со смртта на Чарлс II, крал кој поради здравствени проблеми не зборувал до својата четврта година или одел до својата осма година. Хроничарите забележале дека тој имал проблеми и со џвакањето, како и дека не може да има потомство.

Дека тоа не е изолиран пример за лоша здравствена состојба предизвикана од инцест - во овој случај помеѓу брат и сестра - потврдува и примерот на фараонот Тутанкамон. По деталните анализи на неговата мумија, научниците откриле дека тој има делумно расцепена усна, криво стапало, женски колкови и дека мора да користи стап, а главниот виновник за неговата хормонална нерамнотежа е преклопувањето на гените на неговите родители.

Научниците објаснуваат дека во просек браќата и сестрите споделуваат половина од нивните гени. Геномите на првите братучеди се совпаѓаат со 12,5 проценти, а репродукцијата меѓу блиските роднини го зголемува ризикот од пренесување на штетни рецесивни гени. Оваа веројатност драстично се зголемува со текот на генерациите, што потенцијално претставува ризик за појава на некои деформитети и здравствени проблеми.

Ризик за кој биле подготвени да ја платат цената?

Историчарите наведуваат дека кралските семејства веројатно биле свесни за недостатоците на оваа практика, но избрале да ги игнорираат. Професорот Волтер Шајдел од Универзитетот Стенфорд тврди дека овој „феномен“ се случува во општества каде владетелите имаат огромна моќ и немаат рамни – освен боговите.

Инцестот го штити и кралскиот имот. Бракот помеѓу членовите на семејството гарантира дека кралот ќе го дели богатството, привилегиите и моќта само со луѓе кои се негови роднини, што значи дека имотот ќе остане во семејството.

Во доминантните, централизирани општества како древниот Египет или цивилизацијата на Инките, оваа практика најверојатно била ограничена на репродукција во потесното семејство, додека во средновековна и модерна Европа, овој чин вклучувал венчавка со членови на поширокото семејство. Вклучуваше и членови од други монархии со цел да се склучат сојузи и да се консолидира моќта меѓу роднините.

Дури и високите стапки на генетско преклопување што се јавуваат кај потомците од браќата или сестрите можат да создадат повеќе здрави отколку болни деца. Затоа, научниците веруваат дека владетелите веројатно биле спремни да ризикуваат, со утешното знаење дека богатството може да помогне во случај на здравствени компликации.

Од друга страна, често се заборава фактот дека покрај службените сопруги, владетелите имале и бројни љубовници. Затоа, дури и ако ризичниот потег не успее, тие можат да го сторат истото како и владетелот на Инките Хаина Капак кој ја подели власта меѓу синовите што ги имал со различни сопруги – едната официјална, а другата неговата сестра.

Дури и во поновата историја има сличен пример, кога кралот Рама V од Тајланд - кој владеел од 1873 до 1910 година - имал повеќе од седумдесет деца со десетици сопруги и наложници, од кои некои му биле полусестри.

Фото: Профимедиа/Фејсбук