Е, ова е изолација: Отсечени од целот свет, на море, не знаеле за коронавирусот
Во 2017 година, Елена Маниџети и Рајан Озборн решија да се повлечат, да купат мал брод и да пловат низ целиот свет. Тие ги замолија своите семејства да останат во контакт, но со едно правило – да нема лоши вести.
Двојката, која живееше во Манчестер, изминативе неколку недели патуваа преку Атлантикот од Канарските острови до Карибите, кога, непознато за нив, започна да се шири нов и смртоносен вирус низ целиот свет.
По 25 дена на море и со малку комуникација со надворешниот свет, парот планираше да се закотви на мал остров кон средината на март, јавува Би-Би-Си. Но, кога успеаја да го фатат сигналот сè додека не стигнат до брегот, откриле дека границите се затворени и дека светот е во глобална пандемија за која не знаеја ништо.
„Во февруари, слушнавме дека има вирус во Кина, но со ограничените информации што ги имавме, мислевме дека кога ќе пристигнеме на Карибите за 25 дена, ќе заврши сето тоа“, вели Елена. „Кога пристигнавме, сфативме дека не е завршено и целиот свет е заразен“, додаде Рајан.
Затворени граници
Двојката беше претежно на море, и со ограничен пристап до Интернет и ретка комуникација со семејството и пријателите, тие немаа идеја колку сериозна станала ситуацијата. „Ние им кажавме на нашите познаници на брегот дека не сакаме да ги слушнеме лошите вести, што беше напорна работа, затоа што ова беше прилично лоша вест“, вели Елена, чие семејство е од Ломбардија - најтешко погодениот регион на Италија.
„Прво се обидовме да се закотвиме на територијата на француските Кариби, но кога пристигнавме откривме дека сите граници се затворени и островите се затвораат“, рече Рајан, додавајќи дека дури и тогаш тие претпоставуваа дека тоа е превентивна мерка.
Откако се вратиле на бродот, тие решиле да се упатат кон Гренада, а кога пристигнале на подрачјето каде сигналот 4G бил доволно добар, откриле што се случува и во тој момент почнале да го разбираат степенот на ситуацијата со коронавирусот.
"Нашата пријателка веќе беше во Сент Винсент. Ние одевме таму. Контактираме со неа 10 часа пред да пристигнеме. Таа ни рече дека ќе ни биде одбиен влезот затоа што јас сум италијански државјанин, иако не бев со месеци во Италија “, вели Елена.
За среќа, парот го следепе своето патување преку GPS, па можеа да докажат дека не биле во Италија со месеци, но биле изолирани на море веќе 25 дена.
„Тато ми рече да не паничам“
Елана и Рајан добија страшни вести за тоа како пандемијата влијаела врз нивните семејства. „Мојот роден град е во италијанскиот регион Ломбардија, кој беше еден од најтешко погодените во светот“, вели таа. „Рајан и јас не разбравме како тоа влијаеше врз нашите семејства сè додека не успеав да се јавам кај татко ми“.
„Беше тежок разговор. Тој ми рече да не паничам, но нашиот град е еден од најтешко погодените на глобално ниво. Тој ми испрати статија од Њујорк Тајмс за нашиот град ... Бев шокирана“.
"Тоа беше гадна слика. Немаше повеќе ковчези или места на гробиштата или крематориумите. За среќа, моето семејство е безбедно и изолирано повеќе од шест недели, но многу луѓе што ги знаеме, умреле".
Елена и Рајан моментно се безбедни во Бекија, Сент Винсент, но тие се загрижени колку долго ќе треба да останат таму. Тие се надеваат дека ќе можат да се упатат кон север за да ги истражат Карибите понатаму, но ситуацијата сега е неизвесна. „Ние сме во сендвичот помеѓу сезоната на урагани и вирусот“.
