Ова е момчето кое ја изгаси жедта на половина милион Африканци: Како?

Ова е момчето кое ја изгаси жедта на половина милион Африканци. Неговото име е Рајан, роден е во Канада во мај 1991 година.

Кога бил мал, на училиште, на шест години, учителката им раскажувала како живеат децата во Африка. Сосема бил трогнат од сознанието дека некои дури и умираат од жед, иако му беше доволно да отиде до фонтаната и да пие чиста вода. Рајан ја прашал учителката колку би чинело да однесе вода во Африка, а таа го потсетила дека постои организација наречена „WaterCan“ која може да изгради бунари за околу 70 долари.

Кога дошол дома, отишол директно кај мајка си Сузан и ѝ рекол дека му требаат 70 долари за да купи бунар за африканските деца. Неговата мајка рекла дека ќе добие плата за неговата напорна работа, за да ги заработи тие пари, а таа му даваше задачи од кои Рајан заработуваше неколку долари неделно.

Конечно ги собрал 70-те долари и отишле во „WaterCan“ каде што им било кажано дека вистинскиот трошок за дупчење на бунарот е 2.000 долари.

Тој продолжил да работи во соседството и да собира пари, па почнале и неговите браќа, соседи и пријатели, кои почнале да помагаат додека не ги собере потребните пари. И во јануари 1999 година, бунар беше пробиен во едно село во северна Уганда.

Кога бунарот бил готов, училиштето на Рајан почнало да помага и тие го контактирале училиштето до бунарот. Така Рајан го запознал Акана: млад човек кој се борел да учи секој ден. Воодушевен, Рајан ги замолил родителите да отпатуваат за да го запознаат Акана. Во 2000 година тој пристигна во населбата, а беше пречекан од стотици луѓе кои направија коридор и го извикуваа неговото име.

„Дали воопшто го знаат моето име? Рајан изненадено го праша водичот

Сите што живеат 100 километри наоколу знаат“. одговори тој.

Денес Рајан има 33 години, има своја фондација и има испорачано преку 400 бунари во Африка. Тој е одговорен и за обезбедување образование и за учење на домородците, бунарите и водата.

Додека поминуваме низ толку многу залудни работи, ништо не е почесно од оддавање благодарност на херојот.