Сигурно не сте знаеле: Од каде потекнуваат боите на семафорот?

Низ целата планета, семафорите помагаат во одржувањето на редот со сигнализација кога е време да се запре (црвен), да забави (жолто) или да продолжи да се движи (зелено).

Според веб-страницата Mental Floss, семафорите потекнуваат од железничките системи од 19-ти век. На инженерите на возот им беше потребен начин да знаат кога да застанат локомотивите и кога да забават.

Црвеното е избранозазастанување затоа што повеќето луѓе го поврзуваат со нешто потенцијално опасно или сериозно. Уште поважно, црвената боја има најдолга бранова должина во спектарот на бои и може да се види од подолги растојанија, овозможувајќи му на машиновозачот да започне да сопираа рано.

Белото светло се користеше за да се овозможи возот да тргне, а зелното светло укажуваше на претпазливост.

Бидејќи двете ламби имаа обоен филтер, би дошло до забуна ако некоја од леќите падне, откривајќи бела светлина. На пример, ако е оштетен црвениот филтер, машиновозачот ќе види бело светло и ќе помисли дека е безбедно да се оди...

За да се избегне овој проблем, белата беше елиминирана, жолтата укажа на претпазливост, а зелената укажа дека е безбедно да се оди.

Кога системот "експлодира"

Првиот семафор беше подигнат во Лондон во 1868 година. Тоа всушност беше систем на гасни ламби, така што не траеше многу пред да експлодира сè.

Кога Ford Model T беше воведен во 1913 година, на патиштата имало повеќе од 4.000 жртви, во најголем дел заради судари на раскрсници.

Отпрвин, системот за семафори надвор од железницата не користеше жолта боја, а свирчето сигнализираше дека светлото ќе се смени за да ги известат возачите дека сигналот се припрема.

Во 1920 година полицискиот службеник во Детроит по име Вилијам Потс предложи систем со три бои - црвена, жолта и зелена.