Вистината за Црвенкапа е морничава и не е за деца?!

Снежана и седумте џуџиња, Пепелашка, Заспаната убавица, Питер Пан и многу други приказни ја обликуваа нашата имагинација и всадија во нас морални компаси што повеќето од нас сè уште се придржуваат до денес. Сепак, откако научниците почнаа да ги проучуваат корените на овие бајки, почнаа да се појавуваат многу потемни и притаени детали.

„Црвенкапа“ е позната бајка каде мало девојче се среќава со волк. Различни верзии на расказот постоеја во фолклорот на многу нации сè додека еден од нив не беше регистриран во 17 век од страна на Чарлс Перот. Најпознатата верзија е напишана во 19 век од браќата Грим, а оригиналната приказна веќе претрпела значителни промени во тој момент.

Најпознатата бајка ја раскажува приказната за девојче со црвена облека (според верзијата на Перот) или црвена капа (според варијантата на „Браќа Грим“) која посетува болна баба. Патеката ја води низ шумата, каде што запознава волк, кој лесно може да открие каде се наоѓа.

Во модерна бајка, волкот ја одвлекува со берење цвеќиња, оди кај баба и и ја јаде старица. Потоа, маскиран како баба, тој чека девојка и успева да ја јаде и неа. Откако ќе седне во кревет и заспие, се појавува дрвосечач кој му го сече стомакот, ги вади бабата и Црвенкапа и му го полни стомакот со камења. Откако ќе се разбуди, тој е премногу тежок за да трча и така умира.

Сепак, не е сè едноставно. Според верзијата на Перот, волкот ја јаде и Црвенкапа и Бабата, и тоа е крајот на приказната. Нема среќен крај, а Перот сметал дека бајката ќе им послужи како предупредување на девојчињата да не разговараат со странци. Браќата Грим го воведоа ликот на ловец кој ја спасува ситуацијата и со тоа направија среќен крај, но има и верзии кои се далеку потемни!

Потеклото на Црвенкапа може да се проследи уште во 10 век и Франција, каде селаните порано ја раскажуваа оваа бајка седнати заедно покрај огин. На овој начин беше пренесена во Италија каде што се појавија првите варијации на приказната, кои почнаа да се нарекуваат „Ла Финта Нона“ и „Приказната на бабата“. Приказната станува прилично гадна и малку перверзна затоа што наместо волк се појавува врколак, убивајќи ја баба и го зазема нејзино место.

Црвенкапа, замислена како тинејџерка или млада девојка, наместо баба, доаѓа и наоѓа богат оброк и измамнички ги јаде забите на бабата (за која смета дека е ориз), месо (за кое смета дека е стек) и ја пие крвта на бабата (за која мисли е вино). Значи, таа исто така се претвора во вампир!

Потоа, тие лежат во кревет со чудовиштето, а некои верзии подразбираат постоење на сексуален чин затоа што волкот потоа бара од Црвенкапа да ја соблече облеката и да ја фрли во оган.

Некои етнолози успеаја да најдат малку поинаква верзија на француската приказна...

Интересно е што тие ја претставуваат оваа варијанта на бајките за Црвенкапа како храбра, мала хероина која се потпира само на нејзината генијалност и лукавост за да избегне страшна судбина.

Верзијата на браќата Грим воведе возрасен маж кој пристигнува за да ја спаси...