Човештвото (речиси) ја победи смртта: тоа е само привремена состојба што може да се промени

Научниците од Универзитетот Јеил се убедени дека, потпирајќи се на достигнувањата на модерната медицина, ќе биде сосема можно да се оживее починатиот човек во блиска иднина.

Во последните неколку децении, медицината многу напредуваше: бевме сведоци на значителен напредок во лекувањето на различни видови рак, како и достигнувања во третманот на кардиоваскуларни заболувања, дијабетес и други болести. Некои од современите методи на лекување, според мислењето на експертот Сем Парни, би можеле без пречки да се користат за „воскреснување на мртвите“.

Експерт: „Смртта е само привремена состојба“

Смртта е процес на „исклучување“ на организам, кој настанува поради откажување на виталните внатрешни органи, а истражувањата покажале дека е многу побавно отколку што се мислело. Што точно значи ова? Тоа значи дека човечкиот мозок како еден од виталните органи е „употреблив“ и неколку дена по смртта и дека за да се врати во функционална состојба потребно е само да се лекува со постоечки лекови и да се стимулира со апарати.

„Погледот за смртта е фундаментално погрешен. Смртта не е крај, туку состојба која може да се смени“, ги објави британски Телеграф зборовите на експерт кој последните 30 години ги посветил на истражување во областа на реанимација.

Луѓето кои доживеале клиничка смрт ги споделија своите чувства

За да го поткрепи својот заклучок, научникот наведе неколку примери од сопствената практика, во која пациентите кои доживеале клиничка смрт, а потоа се вратиле во живот, велат дека многу добро се сеќаваат на нивните чувства еден час откако срцето им застанало. Некои би рекле дека ова е неверојатно, но нивните изјави ги потврдуваат мозочните импулси снимени со специјални уреди. Кај дури 40 проценти од пациентите кои доживеале смрт, функцијата на мозокот се вратила во нормала во рок од еден час по реанимацијата.

„Прашање на време е кога ќе престанеме да ја гледаме смртта како крај на животот и да почнеме да ја гледаме како моментална неволја што лесно можеме да ја надминеме“, оптимист е Парни.

Дали ова значи дека конечно ќе ја победиме смртта?

Сепак, ваквите стручни прогнози треба да се земат со резерва, бидејќи истражувањето на Парни се заснова на ситуации во кои пациентите починале поради срцев удар. Ако смртта се случи како резултат на повреда на мозочното ткиво, дури и најдобрите лекари не би можеле да направат многу. Дури и ако некое лице се врати во живот со помош на лекови и стимулација на виталните органи, неговите когнитивни способности најверојатно ќе бидат намалени или целосно изгубени.

Фокусот на ова истражување, всушност, воопшто не е да ги натера луѓето да веруваат дека се бесмртни, туку да им даде до знаење на лекарите дека во иднина ќе имаат повеќе време да ги оживеат пациентите со помош на срцева стимулација.