Забава // Занимливости

Филмска приказна за човекот од овие простори кој ја измисли машинката за коса

  • 25 Мај, 2021

Фото: pixabay

Денес, може да ја сметаме машината за потстрижување незаменлива, сепак, дали некогаш сте се запрашале од каде идејата да се направи?

Никола Бизумиќ е името на Српски пронаоѓач кој прв го измислил рачниот клипер за коса, популарната нуларица.

Роден е во селото Нерадин во Фрушка Гора, во сиромашно семејство, а берберскиот занает го научил во Ириг и Рума. Додека ги шишал клиентите со ножици, тој дошол до идеја да конструира машина што ќе ја подобри активноста на берберот, односно да ја забрза постапката при сечење. Тој не бил поддржан од својот мајстор, па го оставил и се преселил во Рума, каде во 1836 година го положил испитот Калфен. И тука не успела да добие 100 форинти за да ја направи и патентира својата идеја.


Затоа тој одлучил да ја бара среќата далеку од својата земја

Тој ја напуштил татковината со речиси празен паричник во 1855 година и отишол во Лондон, каде нашол финансиери за неговиот изум, кој наскоро започнал да се произведува и извезува. За само десет години, цела Европа се шишала со неговиот изум. Тој започнал да се збогатува исклучително многу. Тој исто така ја добил благородната титула господин, која ја доделува англискиот крал. А, за полесно и побрзо да го пробие светот на бизнисот, тој зел типично англиско име - Џон Смит. Умре во 1906 година како многу богат човек. По неговата смрт, неговиот имот се проценува на 22 милиони фунти, што по Втората светска војна беше поголема од буџетот на тогашната српска држава.

Бизумиќ не се ожени и немаше потомци. Своето огромно богатство во својата волја им го остави на своите роднини до деветтата генерација. Но, прашањето за наследството остана нерешено до денес. Никој од наследниците не ги добил тие пари. Според некои податоци, Моша Пијаде и Петар Караѓорѓевиќ се обиделе да им овозможат на наследниците да го наследат, но без успех. Во родното село на Никола Бизумиќ денес има дури и приказна дека Англичаните нема да ги дадат парите на наследниците, бидејќи во тој случај британската банка би банкротирала (со оглед дека станува збор за сума од неколку стотици милиони фунти).


Заговор на Англичаните

Постои уште едно ново тврдење на локалниот свештеник, Презвитер Георгиј Жељајиќ Среданов, кое ја поддржува тезата за англискиот заговор. Тој, наводно, тврди дека во старите црковни книги, во кои се наведени сите новороденчиња Нерединци, нема Бизумиќ кои се родени во 19 век:

„Бидете внимателни, сите тие се испишани, но не и Бизумиќи. Ако погледнете повнимателно, ќе видите дека некои страници се искинати. Претпоставувам дека на нив е испишано новороденчето Бизумиќ. Кој, кога и зошто го сторил тоа, не знам. Но, ако дозволиме да го протолкуваме ова преку теоријата на заговор, лесно можеме да заклучиме дека Англичаните дури дошле тука и ги искинале страните за да ги уништат единствените докази за можните наследници. Јас не велам дека ова е вистина, но е едно од можните сценарија. На крајот, зошто некој би кинел страници од црковните книги?! “

Според тврдењата на еден од наследниците, Никола бил крстен во манастирот Гргетег, и навистина од таму му бил искинат листот на сертификатот за крштевање. Според нејзиното мислење, наследниците веројатно се обидувале да стекнат богатство и на тој начин ја уништиле трагата од раѓањето на Бизумиќ. За време на војната, Моша Пијаде беше затворен во Ср. Митровица слушнал приказна за извесен Бизумиќ, па по војната во 1956 година, заминал во официјална посета на Лондон и, меѓу другото, разговарал на оваа тема.


Двапати едно писмо пристигнало во Ириг од Англија и двата пати се враќало

Според англиските закони, правото на наследство никогаш не истекува, а според нашите, само до шестата генерација. Никогаш никој не го најде тестаментот на Никола Бизумиќ. Тој не се оженил. Тој имал брат кој престојувал во Нерадин и сестра која се омажила за Радојевиќ во Добринце. Дури и во црковните книги на Добринце, тоа не постои, т.е. тој свадбен сертификат бил искинат. Тие велат дека целиот град Лондон и неколку прекрасни згради му припаѓале нему. Тие велат дека писмо пристигнало двапати во Англија од Ириг за да се бараат наследниците на Никола Бизумиќ, но и двата пати било вратено со одговор дека адресата е непозната. Оваа приказна е објавена во „Вечерње новости“ уште во 1958 година.

Според локалното население, Душан Марковиќ, најобразованиот човек во селото, вели дека по Втората светска војна имало обиди во Србија да им се врати богатството на наследниците, но без успех: „Штета, па дури и по неговата смрт, тие не го сфатија сериозно она што тој го стори. Додека, Англичаните веднаш ги препознаа можните придобивки од неговата машина за потстрижување".


Дали Србија има право, сепак, на богатството на овој човек?

Приказната е кинематска и без крај. Се надеваме дека наследниците ќе го добијат делот што овој познат пронаоѓач сакаше да им го остави, и дека нема да останат само приказната и сеќавањето на овој човек од Срем.


Извор: informer.rs
Можеби ќе ве интересира