На 54 години остана без една нога, а еден месец подоцна доби син: Исповед на воениот ветеран Мирко
На 54 годинишна возраст, овој 30ти јануари, воениот ветеран Мирко Јанаќиевиќ од село Врело - Куршимлија го доби својот прв син. А само еден месец пред неговото раѓање, ногата од коленото надоле му беше ампутирана како последица на дијабетис и гангрена.
- Моите страдања почнаа таа страшна 1999 година. Седумдесет и нешто дена бев во Косово, но веќе не можам да зборувам за тоа... Бев здрав како дрен, а по војната страдав од овој подмолен шеќер - вели Мирко.
Тој додал дека откако завршила војната тој не заминал на лекар, бидејќи воопшто не се надевал дека може да го нападне подмолна болест како дијабетис.
- По војната не отидов веднаш на лекар, не ни сонував дека оваа болест ќе ме нападне, а се започна од нервозата што ми остана. Пред десет години, официјално ми беше дијагностициран дијабетес. Пред три години, токму за време на короната, четири прсти на десната нога ми беа отсечени поради гангрена предизвикана од шеќер. Ми остана само малиот прст. Болеста не престана, туку напредуваше, а гангрената ја зафатила и другата нога. Минатата година се појави и на левата нога, во текот на летото. Почна од прстите, помодреа... Малиот прст ми беше ампутиран. Но, гангрената ја зафати ногата, па беше ампутирана речиси до коленото. Тоа беше во декември. Мојата сопруга Милосава (44), со која сум во брак осум години, беше бремена во осмиот месец, изјави Мирко.
Милосава за тоа време била сама дома и покрај бременоста морала да се грижи и за добитокот од кој заработуваат пари.
Мирко очаен молел некои луѓе во болница да заминат за да и помогнат бидејќи тие живееле од сточарство и земјоделие, па поради влошената состојба станале без приходи. Кога излегол од болница продале една крава и овца за да можат да се подготват за доаѓањето на бебето.
-Сонцето нѐ стопли на 30 јануари кога го добивме првото дете. Го крстивме Марко, за да има вистинско српско име. Пред Марко, 30 години бебе не плачело во Врело, изјави Мирко и додаде дека сега центар на неговиот свет е токму тој.
Додаде дека постојано и помага на сопругата, а животот во трошна куќа воопшто не е лесен. Во моментов тие имаат една крава и седум овци, имаат млеко и некако врзуваат крај со крај. Битно му е, вели, прво да има за детето а за нив што ќе остане.
Фото: Приватна архива
Извор: Kurir.rs
