Психотерапевт открива: Еве дали кармата навистина постои и зошто таа не се „враќа“ кај сите!

Кармата е дефинирана во источните традиции како закон за причина и последица - сè што правиме, мислиме и чувствуваме остава белег што ја обликува нашата иднина.

За разлика од казната, кармата се гледа како лекција и можност за раст. Добрите постапки носат награди, додека лошите постапки носат искуства што нè учат на одговорност.

Зошто луѓето не веруваат во карма?

Според учењата на Лама Таши, луѓето често не веруваат во карма затоа што последиците не се непосредни. Ако секое дејство имаше непосреден видлив исход, немаше да има сомнежи. На Запад, кармата често се толкува поинаку отколку на Исток - повеќе како филозофски концепт отколку како универзален закон.

Како се манифестира кармата?

Емоции и мисли: негативните емоции (гнев, завист, вина) создаваат енергетски блокади.

Здравје: хроничните болести и стресот можат да бидат резултат на долгорочен негативен модел.

Односи: Кармичките долгови често се рефлектираат во токсични врски и повторувачки модели.

Животни околности: сиромаштијата, неуспехот или пречките можат да бидат лекции што душата ги избира.

Лекцијата за кармата

Кармата нè учи дека ништо не е случајно - нашите мисли, одлуки и постапки ја обликуваат реалноста. Фокусирањето на љубезноста, благодарноста и помагањето на другите може да донесе внатрешен мир и подобра иднина.