Вистинскиот Ханибал Лектор постои и е жив: Но живее во стаклен кафез веќе 44 години
Најопасниот сериски убиец на сите времиња се уште е жив и во затвор со максимално обезбедување каде ќе остане до својата смрт. Роберт Модсли е во затвор од 1974 година, а денес има 70 години
Тој е во самица во стаклен кафез од 1979 година. Има најавено дека „повторно ќе убие ако биде ослободен“ и завршил во самица откако убил три лица додека служел доживотна затворска казна за убиството на Џон Фарел во 1974 година.
Овој човек важи за најопасниот човек во Велика Британија, а го нарекуваа „вистинскиот Ханибал Лектор“.
Роберт живее 44 години во затворот Вејкфилд во изолиран и непробоен стаклен кафез, со димензии 5,5х4,5 метри.
Единствената природна светлина што ја добива е во времето кога треба да излезе надвор на задолжителни вежби, но тој не одржува контакт со ниту еден од затворениците, само шесте стражари кои го чуваат.
Единствениот мебел во неговата ќелија се маса и стол, двете од компримиран картон, а тоалетот и мијалникот се цврсто прикачени на подот. Креветот на Модсли е бетонски камен, а вратата е направена од цврст челик, која се отвора во кафез во ќелија. Кафезот е опкружен со дебели проѕирни акрилни листови и има мал отвор на дното низ кој чуварите ги пренесуваат неговите оброци.
Роден е во Токстет (Ливерпул) во јуни 1953 година и ги поминал раните години во католички сиропиталиште со тројца негови браќа. Неговата мајка била зависна од кокаин, а татко му имал проблеми со алкохолот. Нивниот татко со години ги изложувал на физичко малтретирање. Модсли поминал најлошо бидејќи често се залагал за своите браќа, што би го налутило неговиот татко и тој ќе го казнел построго.
Некогаш бил затворен во соба шест месеци, а единствената посета била кога татко му влегувал во собата да го претепа.
"Бевме малтретирани речиси секој ден. Речиси секогаш бевме тепани и испраќани во нашата соба", објасни тој еднаш, велејќи дека "она што најмногу го паметам е тепањето. Еднаш бев затворен во мојата соба шест месеци. Татко ми само што отвори вратата да ме удри. Мислам дека тоа го правеше меѓу четири и шест пати на ден. Еднаш ја скрши воздушната пушка на мојот грб од тепање“.
На 16 години бил префрлен кај старател во Лондон, период во кој почнал со кокаин и марихуана. За да плати дрога почнал да се занимава со проституција. По неколку обиди за самоубиство, тој бил принуден да побара психолошка помош. На лекарите им рекол дека слушнал гласови кои му рекле да ги убие родителите. Признал и дека бил сексуално злоставуван како дете.
Подоцна отиде дотаму што рече дека „да ги убив моите родители во 1970 година“, ниедна друга личност немаше да умре. Неговите жртви биле убијци и педофили. Убиваше само криминалци, ладнокрвно и брутално, дотогаш невидено.
Неговото прво злосторство и единственото злосторство што го направил надвор од затворот е на 21 година. Педофил по име Џон Фарел го контактирал за секс. Фарел му покажал неколку фотографии од децата кои ги малтретирал и на тој начин го ослободил бесот на Модсли, кој многу насилно го задавил. Тој беше осуден на доживотен затвор, а експертите препорачаа дека никогаш не треба да биде ослободен поради неговите страшни психички проблеми.
Тоа беше злосторство што ќе го одведе во психијатриската болница Бродмур. Таму го извршил своето второ монструозно злосторство. Во 1977 година, тој се договорил со друг затвореник и успеале да го затворат Дејвид Чесман, осуден за педофилија, во неговата ќелија. Девет часа го мачеле до смрт.
Ова злосторство било причина тој да биде префрлен во Вејкфилд каде биле сместени најопасните затвореници во земјата. Но, тоа не го спречило и во 1978 година извршил уште две убиства. Првиот од нив беше Сални Дарвуд, осуден за мачење на неговата сопруга. Го повикал во ќелијата и го избодел до смрт.
Подоцна, тој поканил уште неколку затвореници, но никој не прифатил. Затоа тргнал во лов на уште една жртва и успеал да го убие Бил Робертс, затворен поради силување на седумгодишно девојче. Модсли го убил така што му забодел остра вилушка во увото и мозокот. Официјални лица сведочеа дека тој го изел мозокот на својата жртва.
Ова никогаш не било докажано, но од тогаш па натаму Молдсли ќе биде познат како „Ханибал Канибал“. Кога Модсли се уверил дека Робертс е мртов, мирно му пришол на затворскиот чувар и му рекол дека вечерва ќе има уште двајца помалку и дека нема долго да дојдат следните убиства.
По овие злосторства, тие најдоа начин да го спречат повторно да повреди некого и изградија изолација од куршуми во подрумот на затворот. Ќелијата е именувана како
„стаклен кафез“ бидејќи многу наликувал на затворот во кој се чувал Енотони Хопкинс кој го глумеше Ханибал Лектор во истоимениот филм.
Во 2000 година тој побара скратување на периодот кога треба да биде во изолација, но беше одбиен. За подобро да се справи со осаменоста, тој побарал дозвола да игра табла со чуварите или да му дадат папагал. Тој рече и дека доколку не попуштат ќе се напие капсула со цијанид за да му стави крај на животот. Својот 64 роденден го помина уживајќи во играта „Call of Duty“.
Во едно интервју тој рече:
„Веќе не се надевам на ништо. Не ми е гајле за ниту еден од полицајците и тие се грижат само кога ќе ја отворат вратата да се вратам во ќелијата што е можно поскоро. Мислам дека полицаецот може да застане и да разговара малку, но никогаш не го прави тоа. Ова е како да се вратам во моето детство, во собата во која бев затворен шест месеци и ме прогонуваа“.