Животната приказна на најпаметниот човек на светот, кој не сакаше да биде тоа: Го одведоа во лудница, алчноста на неговиот татко го уништи!

Се проценува дека Алберт Ајнштајн имал коефициент на интелигенција од 160, Исак Њутн од 190 и Марк Закерберг од 152. Овие луѓе се познати низ целиот свет како едни од најголемите генијалци.

Сепак, имаше еден човек чиј коефициент на интелигенција се верува дека е меѓу 250 и 300!

Дали некогаш сте слушнале за човек по име Вилијам Џејмс Сидис?

Ова е човек кој некогаш се сметаше за чудо од дете. Тој беше исклучителен математичар, најинтелигентниот човек во историјата, полиглот и талентиран писател.

До осумгодишна возраст, тој веќе зборуваше 8 јазици

Вилијам е роден во Њујорк во 1898 година. Неговиот татко Борис беше истакнат психолог кој беше горд на четири дипломи од универзитетот Харвард. Неговата мајка исто така била доктор. Бидејќи неговите родители биле паметни и успешни луѓе, истото го очекувале и од нивниот син. Но, тој ги надмина сите претпоставки и се покажа како далеку повеќе од просечна личност.

Запишано е дека Вилијам можел да чита весници на возраст од само 18 месеци. До осумгодишна возраст, тој сам научил латински, грчки, француски, руски, германски, хебрејски, турски и ерменски. Покрај тоа, малиот Вилијам измислил својот јазик и го нарекол Wendergood.

Најмладата личност во историјата се запишала на Харвард

Свесен за натпросечната интелигенција на неговиот син, Борис Сидис се обиде да го запише на Харвард, но беше одбиен затоа што Вилијам имаше само девет години. Две години подоцна, во 1909 година, Универзитетот ја прифати апликацијата и така Вилијам стана најмладата личност која се запиша на Харвард. До 1910 година, неговото знаење за математика се зголемило толку многу што професорите му дозволиле на Вилијам да предава на час. Тие го нарекоа чудо од дете. До 16-годишна возраст, тој исто така се стекнал со диплома за уметнички студии.

Одлучи да живее осамен живот

Познато е дека славата може да биде многу тешка и напорна, особено ако ја стекнете на рана возраст. Непосредно по дипломирањето, Вилијам им кажа на новинарите дека сака да живее „совршен живот“, што според него е единствен осамен живот. Тој исто така најави дека никогаш нема да се ожени.

Славата што ја стекна, не сакаше, неговата одлука се одрази во притисокот што го претрпе Вилијам од неговите родители. Бидејќи самиот бил почитуван и славен, таткото на Вилијам сакал да го направи својот син ѕвезда. За да го постигне тоа, тој започнал да го применува своето знаење за психологија на својот син и ужасно го притиснал и го натерал.

Иако Вилијам уживаше да учи како дете, кога порасна неговото мислење се смени и го обвини неговиот татко за сè. Колку бил лут на неговиот татко, покажува и фактот дека, кога Борис починал во 1923 година, Вилијам одбил да дојде на неговиот погреб.

18 месеци затвор

Како што обично правеа генијалци за да не се истакнат на кој било начин, Вилијам исто така работел слабо платен и обична работа. Тој добил работа како помошник свештеник, но луѓето сè уште го препознаваа, па тој ја смени таа работа. Во 1924 година, новинарите откриле дека Вилијам работи слабо платена физичка работа, но овој пат пофалбите за бунтовниот генијалец изостанаа - сега насловите на весниците се исмеваа со некогашното чудо оддете и посочија дека Вилијам веќе не може да го направи она што можел како дете.

Ова, се разбира, не беше точно, што подоцна се покажа преку мноштвото бесценети книги што Вилијам ги напиша во текот на животот под разни лажни имиња.

Заклучен во санаториум две години

Иако се обиде да живее во илегала, во 1919 година Вилијам беше уапсен како учесник во насилен протест во Бостон и осуден на 18 месеци затвор. Сепак, родителите најдоа начин да го ослободат од затвор и наместо тоа, го заклучија синот во санаториум две години.

Ненадејна смрт

Вилијам го помина целиот свој живот целосно осамен и растроен. Тој стана отуѓен од семејството и започна да работи како машински работник за да состави крај со крај.